ἄνθρωπος: Difference between revisions

|dgtxt=-ου, ὁ<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> tb. ἡ Pi.<i>P</i>.4.98, Hdt.1.60; cret. [[ἄντροπος]] <i>ICr</i>.4.72.10.25, 11.24 (V a.C.); lacon. [[ἀνθρωπώ]] Hsch.<br /><b class="num">• Morfología:</b> [panf. dat. plu. ἀτρόποισι, <i>IPamph</i>.3.7, crasis c. el art., át. [[ἅνθρωπος]], jón. [[ὥνθρωπος]]; adv. sobre un compar. neutr. [[ἀνθρωπότερον]] q.u.]<br /><b class="num">A</b> <b class="num">I</b>en gener.<br /><b class="num">1</b> plu. no genérico, gener. sin art. [[hombres]], [[personas]], [[gente]] c. adj. πολλῶν δ' ἀνθρώπων ... ἄστεα <i>Od</i>.1.3, ἄνδρα πολλῶν ὑπ ἀνθρώπων πολυζήλωτον B.10.48, cf. Ar.<i>Pl</i>.502, ἀξιόλογοι ἄνθρωποι personas dignas de mención</i> Th.6.60, ἄνθρωποι μάχιμοι combatientes</i> Th.4.125, c. otro subst. νομάδες ἄνθρωποι nómadas</i> Hdt.7.85, χειρώνακτες ἄνθρωποι E.<i>Fr</i>.795, πολῖται ἄνθρωποι ciudadanos</i> D.22.54, ἄνθρωποι ὑπογραμματεῖς escribientes</i> Lys.30.28<br /><b class="num">•</b>en gen. partit., c. colect. πλεῖστος ἀνθρώπων ὄχλος una gran multitud de gente</i> Ar.<i>Ec</i>.383, c. pron. οὔ τινα οἶδα ἀνθρώπων no conozco a ninguno de los hombres</i>, <i>Od</i>.6.17, 7.2, τις ἀνθρώπων alguien</i> Ar.<i>Ach</i>.405, <i>Eq</i>.353<br /><b class="num">•</b>[[cada hombre]] Ar.<i>Au</i>.1314, τίς ποτ' ἀνθρώπων ἔτλη E.<i>El</i>.516, οὔτις ἀνθρώπων B.8.22, οὐδ' [[ἄλλος]] ἀνθρώπων ni nadie</i> Ar.<i>Ach</i>.842, μηδεὶς ἀνθρώπων Ar.<i>Eq</i>.1262, οὐδεὶς ἀνθρώπων Ar.<i>Au</i>.1516, ὅστις ἀνθρώπων E.<i>Andr</i>.185<br /><b class="num">•</b>c. numerales ἐργάζοντο δὲ κατὰ [[δέκα]] μυριάδας ἀνθρώπων Hdt.2.124, cf. 2.61<br /><b class="num">•</b>c. gen. de cualidad (hebraísmo) ἄνθρωποι εὐδοκίας hombres de buena voluntad</i>, <i>Eu.Luc</i>.2.14<br /><b class="num">•</b>en du. ἀλλ' οὐκ ἐσμὲν ἀνθρώπω (Evélpides y Pistetero) pero no somos hombres</i> Ar.<i>Au</i>.64<br /><b class="num">•</b>c. otras precisiones contextuales τοῖς τ' ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν dí a la gente que se calle</i> Ar.<i>Pax</i> 98, ἀνθρώπους καὶ λείαν λαβόντες habiendo capturado prisioneros y botín</i> Th.2.94, οἱ παρὰ θάλασσαν ἄνθρωποι los habitantes de la costa</i> Th.1.8, οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι los venideros</i> Th.6.16, cf. 7.56, τὰς κώπας ἀδύνατοι ὄντες ἐν κλύδωνι ἀναφέρειν ἄνθρωποι siendo incapaces los remeros en la tempestad de sostener los remos fuera del agua</i> Th.2.84.<br /><b class="num">2</b> plu. genérico, gener. sin art. [[los hombres]], [[los seres humanos]], [[la humanidad]] c. adj. totalizador o gentilicio πάντες ἄνθρωποι Ar.<i>Eq</i>.1112, <i>Au</i>.1281, Cleanth.<i>Stoic</i>.1.129, ἀδικώτατον ... πάντων ἀνθρώπων Hdt.1.129, μέροπες ἄνθρωποι <i>h.Ap</i>.42, Hes.<i>Op</i>.109, 143, 180, ἐπιχθόνιοι ἄνθρωποι Hes.<i>Th</i>.231, 416, θνητοὶ ἄνθρωποι Hes.<i>Th</i>.296, 564, 906, <i>Op</i>.123, 253<br /><b class="num">•</b>op. dioses ἀθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τ' ἀνθρώπων <i>Il</i>.5.442, cf. Hes.<i>Th</i>.272, ἔν τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι Xenoph.B 23, ἔν τε θεοῖς ... κἀνθρώποις ὁμῶς Pi.<i>P</i>.9.40, οὔτε πρὸς θεῶν ἀγάλματα ... οὕτ' ἐς ἀνθρώπων στέγας A.<i>Eu</i>.56<br /><b class="num">•</b>[[mortales]] op. inmortales ἔκ τ' ἀνθρώπων ἔκ τ' ἀθανάτων E.<i>Io</i> 878<br /><b class="num">•</b>op. héroes ἥροες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλέονται Pi.<i>Fr</i>.133.6<br /><b class="num">•</b>op. [[muerto]]s [[los seres vivos]] ἐν ἀνθρώποισι entre los vivos</i> Hdt.1.86, cf. Anaxag.B 9, ἐξ ἀνθρώπων ἠφανίσθη desapareció de entre los vivos</i> Lys.2.11, I.<i>AI</i> 9.28<br /><b class="num">•</b>op. anim., Hes.<i>Op</i>.558, Arist.<i>HA</i> 488^a30, Clem.Al.<i>Prot</i>.3.43<br /><b class="num">•</b>op. esclavos [[τιθέναι]] τινὰ ἐν ἀνθρώποις = [[manumitir]] a un [[esclavo]]</i> Herod.5.15<br /><b class="num">•</b>c. aposiciones o adj. que en conjunto equivalen a la humanidad ἀνθρώπων ... ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν <i>Il</i>.9.134, ἠὲ πρὸς ἠοίων ἦ ἑσπερίων ἀνθρώπων de los hombres del este o del oeste</i>, <i>Od</i>.8.29<br /><b class="num">•</b>usos c. prep. μετ' ἀνθρώποισι, ἐν ἀνθρώποισι entre los hombres</i>, <i>Od</i>.8.160, Hes.<i>Op</i>.719, Pl.<i>Ly</i>.211e, λάχη τὰ κατ' ἀνθρώπους los destinos de cada hombre</i> A.<i>Eu</i>.310, πάντα τὰ κατ' ἀνθρώπους todas las cosas de los hombres</i> A.<i>Eu</i>.930, [[τὰ ἐξ ἀνθρώπων πράγματα]] = [[todas las molestias del mundo]]</i> Pl.<i>Tht</i>.170e, γραφὰς τὰς ἐξ ἀνθρώπων ἐγράφετο pleiteó todo lo que pudo</i> Lys.13.73, αἱ ἐξ ἀνθρώπων πληγαί todos los golpes del mundo</i> Aeschin.1.59, πάντα τὰ ἐξ ἀνθρώπων κακά D.C.57.23.1<br /><b class="num">•</b>[[ἐξ ἀνθρώπων γίγνεσθαι]] = [[morir]]</i> Paus.4.26.6, cf. Philostr.<i>VA</i> 8.31<br /><b class="num">•</b>expresiones sup. τῇ περ ῥηΐστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισι <i>Od</i>.4.565, νομίσας τάδε μαντήια εἶναι μοῦνα ἐν ἀνθρώποισι pensando que estos oráculos eran los únicos en el mundo</i> Hdt.1.53, ὦ φίλτατ' ἀνθρώπων ἐμοί Ar.<i>Nu</i>.110, ζηλωτότατος [[βίος]] ἀνθρώπων = la [[vida]] más [[envidiable]] del mundo</i> Ar.<i>Nu</i>.464, δεινότατος, ἀνθρώποισι δ' ἠπιώτατος de Dioniso, E.<i>Ba</i>.861, ἡ μεγίστη τῶν ἐν ἀνθρώποις νόσων πασῶν la peor de todas las plagas del mundo</i> E.<i>Med</i>.471, τῶν ἐν ἀνθρώποις ἁπάντων ... δεινότατον D.53.2, c. sup. adverb. μάλιστα, ἥκιστα, etc. (ἀνθρώπων) el más o el menos (de todos)</i> Hdt.1.60, Pl.<i>Lg</i>.629a, <i>Prt</i>.361e, ἄριστά γ' ἀνθρώπων Pl.<i>Tht</i>.148b, ὀρθότατα ἀνθρώπων Pl.<i>Tht</i>.195b, en cont. generalizadores ausentes en 1 ἐν τῷ μακρῷ ... ἀνθρώπων χρόνῳ S.<i>Ph</i>.306, cf. A.<i>Pr</i>.445, E.<i>Ph</i>.439, ἔθνεα δὲ ἀνθρώπων Hdt.1.203, οἱ ἄνθρωποι ἐνόμισαν θεῖόν τι πρῆγμα (e.d. la [[enfermedad]]) Hp.<i>Morb.Sacr</i>.1.3, πολύβοσκον γαῖαν ἀνθρώποισι Pi.<i>O</i>.7.63, ἔρημοι πρῶνες ἀνθρώπων montañas desiertas de seres humanos</i> E.<i>Cyc</i>.116, ὅταν πίνωσιν ἄνθρωποι, τότε πλουτοῦσι Ar.<i>Eq</i>.92, ἐμοὶ γὰρ δοκοῦσιν ἅνθρωποι ... οὐκ ᾐσθῆσθαι Pl.<i>Smp</i>.189c, τῶν ἀνθρώπων γένος Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.185<br /><b class="num">•</b>ref. a la dignidad ὡς ἀνθρώπους ὄντας como hombres que son</i> X.<i>Ages</i>.1.21.<br /><b class="num">3</b> sg. no genérico, raro c. art. [[ser humano]], [[persona]], [[hombre]] ἄνθρωπος op. ἄ.: πολὺ [[διαφέρειν]] οὐ [[δεῖ]] νομίζειν ἄνθρωπον ἀνθρώπου Th.1.84, τὸ κινοῦν ... <τὸ ὁμοειδὲς οἷον> ἀνθρώπῳ ἄ. Arist.<i>Metaph</i>.1070^b31, ἄνθρωπος ἄνθρωπον γεννᾷ Arist.<i>Metaph</i>.1070^b34, ἄνθρωπος ἀνθρώπου κύριος οὐκ ἔστιν Arr.<i>Epict</i>.1.29.60<br /><b class="num">•</b>c. otro subst. (cf. 1), ἄνθρωπος [[ὁδίτης]] un [[caminante]]</i>, <i>Il</i>.16.263, ἄνθρωπος [[ἀλαζών]] Ar.<i>Au</i>.983, X.<i>Mem</i>.1.7.2, ἄνθρωπος [[ὑφάντης]] Pl.<i>Phd</i>.87b, ἄνθρωπος [[ὄρνις]] hombre-[[pajaro]]</i> Ar.<i>Au</i>.169, ἄνθρωπος [[γόης]] un [[impostor]]</i> Aeschin.2.153, ἄνθρωπος [[βασιλεύς]] <i>Eu.Matt</i>.22.2<br /><b class="num">•</b>c. adj. ἄνθρωπος τις [[una persona]] Hdt.2.85, [[Ἀργεῖος]] ἄνθρωπος = [[argivo]]</i> Th.8.92, ὁ [[χθιζινός|χθιζινὸς]] ἄνθρωπος = el hombre de [[ayer]]</i> Ar.<i>V</i>.281, [[Ἀναφλύστιος]] ... ἄνθρωπος Ar.<i>Ec</i>.979, [[ἔμπληκτος]] ὡς ἄνθρωπος como un [[loco]]</i> E.<i>Tr</i>.1205, Μενίππου, Καρός τινος ἀνθρώπου D.21.175, ἄνθρωπος [[Ῥωμαῖος]] = [[ciudadano]] [[romano]]</i>, <i>Act.Ap</i>.16.37, 22.25, [[καινός]], νέος ἄνθρωπος = el hombre [[nuevo]]</i>, el hombre [[redimido]]</i> op. [[παλαιὸς]] ἄνθρωπος <i>Ep.Rom</i>.6.6, <i>Ep.Col</i>.3.9, <i>Ep.Eph</i>.4.22, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς [[Cristo]] Jesús hombre</i>, 1<i>Ep.Ti</i>.2.5, [[γέρων]] ἄνθρωπος = un [[viejo]]</i> Arr.<i>Epict</i>.1.4.24, ἕνα ἄνθρωπον εὗρον encontré un solo hombre</i>, <i>Vit.Aesop.G</i> 65<br /><b class="num">•</b>c. art. y adv. ἀλλ' εἰ καὶ ὁ ἔξω ἡμῶν ἄνθρωπος διαφθείρεται, ἀλλ' ὁ ἔσω ἡμῶν ἀνακαινοῦται aun cuando nuestro hombre exterior se desmorona, sin embargo nuestro (hombre) interior se renueva de la parte material y espiritual del hombre</i> 2<i>Ep.Cor</i>.4.16<br /><b class="num">•</b>c. gen. de cualidad ὁ ἄνθρωπος τῆς [[ἀνομία]]ς = el hombre sin [[ley]]</i> del [[Anticristo]], 2<i>Ep.Thess</i>.2.3, cf. [[ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ]] = [[hombre de Dios]]</i>, 1<i>Ep.Ti</i>.6.11, de un [[ángel]] <i>T.Abr.B</i> 7 (p.111), cf. <i>Eu.Petr</i>.11.44.<br /><b class="num">4</b> sg. genérico, frec. c. art. [[el hombre]] ὁ ἄ.: βραχὺς ... ὁ [[βίος]] τοῦ ἀνθρώπου Protag.B 4, ὁ ἄνθρωπος θείας μετέσχε μοίρας Pl.<i>Prt</i>.322a, οἱ υἱοὶ τοῦ ἀνθρώπου los hijos del hombre</i>, los hombres</i> [[LXX]] <i>Ec</i>.3.10, ἦν ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος ἐν τῷ ἀνθρώπῳ Ath.Al.<i>Inc</i>.17.22, cf. Origenes <i>Cels</i>.1.66, ὁ ... Ὑιὸς τοῦ ἀνθρώπου el Hijo del hombre</i> de [[Cristo]] <i>Eu.Matt</i>.8.20, ὅταν γεννηθῇ ὁ ἄνθρωπος cuando es engendrado el ser humano</i> Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.28, καὶ οὕτως ἀπώλετο ὁ ἄνθρωπος también así se destruyó la humanidad</i> Arr.<i>Epict</i>.2.9.3<br /><b class="num">•</b>op. dios θεός τις, οὐκ ἄνθρωπος A.<i>A</i>.663, οὔτε θεὸς οὕτ' ἄνθρωπος Ar.<i>Pl</i>.421, op. anim. πῶς οὐκ ἄνθρωπόν γε ὄντα εἰκὸς σοφώτερον τούτων φαίνεσθαι ...; ¿cómo no va a ser natural que, puesto que es hombre, se muestre más inteligente que éstas (las bestias)?</i> X.<i>Eq.Mag</i>.4.20, θηρίου καὶ ὄρνιθος καὶ ἀνθρώπου Hdt.3.108<br /><b class="num">•</b>[[ὡς ἄνθρωπος]] = [[como un hombre]] ref. a la dignidad φάγε ὡς ἄ., πίε ὡς ἄνθρωπος Arr.<i>Epict</i>.3.21.5, cf. 4.11.2<br /><b class="num">•</b>en or. nominal como suj. ὅλος ὁ ἄνθρωπος ἐκ γενετῆς [[νοῦσος]] ἐστί el hombre, desde su [[nacimiento]], no es más que [[enfermedad]]</i> Hp.<i>Ep</i>.17 (p.372), εὐδαιμονέστατος γίγνεται ἄνθρωπος Pl.<i>R</i>.619b, como pred. nominal ἄνθρωπος ἐών en sent. de [[limitación]] siendo sólo un hombre</i> Hdt.1.86, en dat. τὸ σιγᾶν πολλάκις ἐστὶ σοφώτατον ἀνθρώπῳ νοῆσαι Pi.<i>N</i>.5.18, ἦθος ἀνθρώπῳ [[δαίμων]] Heraclit.B 119, en gen. ἀλλ' ἔστιν ἀνθρώπου γε pero pertenece a un ser humano</i> Ar.<i>Ach</i>.774<br /><b class="num">•</b>c. prep., c. κατά: ὁ κόμπος δ' οὐ κατ' ἄνθρωπον φρονεῖ la jactancia no tiene pensamientos a medida del hombre</i> A.<i>Th</i>.425, τὰ κατὰ τὸν ἄνθρωπον παθήματα las enfermedades del hombre</i> Hp.<i>VM</i> 14, cf. <i>Septim</i>.10, κατ' ἄνθρωπον νομοθέτης X.<i>Mem</i>.4.4.24, κατ' ἄνθρωπον λαλεῖν hablar al modo humano</i>, 1<i>Ep.Cor</i>.9.8, cf. <i>Ep.Rom</i>.3.4, <i>Ep.Gal</i>.3.15, κατὰ ἄνθρωπον ἐθηριομάχησα luché con las fieras como un hombre corriente</i>, 1<i>Ep.Cor</i>.15.32, c. ὑπέρ: ὑπὲρ ἄνθρωπον por encima de las fuerzas humanas</i> D.C.53.7.3<br /><b class="num">•</b>otros usos de ἄνθρωπος genérico y sin art. en construcciones distintas de 3: ἀνθρώπου φύσις la naturaleza humana</i> E.<i>Or</i>.3<br /><b class="num">•</b>[[la naturaleza humana]] de [[Cristo]] τὸν Ὑὸν ... σάρκα ἤτοι σῶμα, τουτέστιν ἄ., ἀνειληφέναι Ath.Al.<i>Syn</i>.28.6 (p.257)<br /><b class="num">•</b>[[el hombre]] πέφυκε γὰρ καὶ [[ἄλλως]] ἄ. τὸ μὲν θεραπεῦον ὑπερφρονεῖν pues es absolutamente innato en el hombre despreciar al que le adula</i> Th.3.39, λογιζόμεθα γὰρ δικαιοῦσθαι πίστει ἄνθρωπον pues sostenemos que el hombre queda justificado por la fe</i>, <i>Ep.Rom</i>.3.28.<br /><b class="num">II</b> expresiones gramaticalizadas, equivaliendo a un pron. indef. [[uno]], [[uno cualquiera]], [[cada uno]] ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ cada uno de los hijos de Israel</i> [[LXX]] <i>Le</i>.17.3, τί γὰρ ὠφεληθήσεται ἄ. qué provecho puede [[sacar]] uno</i>, <i>Eu.Matt</i>.16.26<br /><b class="num">•</b>equivalente a la pas. impers. [[se]] χρῷτ' ἂν οὖν ἄ. se usaría</i> Antipho Soph.B 44A.1.13, οὕτως ἡμᾶς λογιζέσθω ἄ. se nos debe [[considerar]]</i>, 1<i>Ep.Cor</i>.4.1.<br /><b class="num">III</b> peyor. y en lenguaje familiar, para evitar [[ἀνήρ]], [[γυνή]] o el n. pr., en voc. ὥνθρωπε ¡eh, tú, amigo!</i> Hdt.3.63, 8.125, S.<i>Ai</i>.791, 1154, Ar.<i>Ach</i>.818, 1107, <i>Pax</i> 719, <i>Eq</i>.786, <i>Nu</i>.644, ὦ ἄνθρωποι ¡eh, vosotros!</i> Pl.<i>Prt</i>.314d, tb. sg. [[ἄνθρωπε]] ¡[[hermano]]!</i>, <i>POxy</i>.215.1.17, Diog.Oen.2.3.9<br /><b class="num">•</b>ὁ ἄνθρωπος [[un sujeto]], [[un individuo]] τὸν ἄνθρωπον ἀπώλεσεν mató al [[individuo]]</i> D.21.91, οὗτος ἅ. ese sujeto</i> Ar.<i>Ach</i>.576, cf. <i>V</i>.168, ἄνθρωπος ἀμαθὴς οὑτοσὶ καὶ [[βάρβαρος]] ¡este individuo es un ignorante y un bárbaro!</i> Ar.<i>Nu</i>.492, plu. πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι ... ὀλίγοι δὲ ἄνδρες muchos individuos ... pero pocos hombres</i> Hdt.7.210<br /><b class="num">•</b>ὁ ἄνθρωπος en cont. adecuados [[el esclavo]], [[el chico]] ὁ Εὐβίου ἄνθρωπος el [[esclavo]] de Eubio</i> Hp.<i>Epid</i>.5.36, cf. Antipho 5.29, X.<i>Mem</i>.2.1.15, <i>POxy</i>.1067.30, <i>Eu.Luc</i>.12.36, ὡς [[ἀστεῖος]] ὁ ἄνθρωπος pues sí que es [[educado]] el individuo</i> de un esclavo, Pl.<i>Phd</i>.116d, cf. <i>Prt</i>.314e, <i>Phd</i>.117e, ἂν ἄ. ᾖ Philem.22, cf. <i>SB</i> 4369.2.4 (III a.C.), <i>POxy</i>.805 (I a.C.), <i>BGU</i> 830.4 (I d.C.), <i>POxy</i>.1159.16 (III d.C.), ἄνθρωπος [[ἐμός]] Gal.14.649, μήτε αὐτοῦ μήτε ἀνθρώπων ἐκείνου ni de él ni de sus esclavos</i> Pl.<i>Lg</i>.933d, οἱ τοῦ πυρὸς ἄνθρωποι = los esclavos a cargo del [[fuego]]</i>, <i>Mart.Pol</i>.15.1.<br /><b class="num">IV</b> usos especializados plu. [[varones]] op. [[γυναῖκες]]: τῶν ... ἀνθρώπων τοὺς ἀχρειοτάτους ξὺν γυναιξί Th.2.6, τοσοῦτόν ἐσμεν ἀνθρώποις κακόν (habla Andrómaca) E.<i>Andr</i>.273, πρεσβύτας ἀνθρώπους, πρεσβυτίδας γυναῖκας Aeschin.3.157<br /><b class="num">•</b>sg. [[varón]] op. [[mujer]] σὺ δὲ πάνυ χαλεπὴ ἀεὶ τῷ ἀνθρώπῳ γεγένησαι pero tú siempre has sido muy difícil para el varón</i> Luc.<i>DMeretr</i>.3.3, cf. 1<i>Ep.Cor</i>.7.1<br /><b class="num">•</b>[[marido]] op. [[mujer]] <i>Eu.Matt</i>.19.5, 19.10<br /><b class="num">•</b>[[hijo]] op. [[πατήρ]] <i>Eu.Matt</i>.10.35<br /><b class="num">•</b>[[ἡ ἄνθρωπος]] = [[mujer]] Pi.<i>P</i>.4.98, Hdt.1.60, Ar.<i>Lys</i>.936, Hp.<i>Mul</i>.1.16, 1.61, 1.66, 1.68, 2.133 (p.288), <i>Steril</i>.230, <i>Virg</i>.1, Lys.1.15, 16, Isoc.18.52, Arist.<i>EN</i> 1148^b20, Ach.Tat.5.22.2, Basil.M.30.33C, cf. Hsch.s.u. ἀνθρωπώ<br /><b class="num">•</b>[[esclava]] χαμαιτύπη δ' ἄ. Men.<i>Sam</i>.348, cf. Antipho 1.17, Is.6.20, pero [[ἄνθρωπος οὖσα]] = [[siendo humana]]</i> E.<i>Hipp</i>.472<br /><b class="num">•</b>tb. [[cadáver]], <i>SEG</i> 9.72.24 (Cirenaica IV a.C).<br /><b class="num">B</b> medic. [[ὁ ἄνθρωπος]] = [[el cuerpo humano]], [[ὅλος ὥνθρωπος]] = [[todo el cuerpo humano]]</i> Hp.<i>Flat</i>.13<br /><b class="num">•</b>fig. n. de un [[emplasto]] Aët.15.43 (p.133.12).<br /><b class="num">• Diccionario Micénico:</b> <i>a-to-ro-po</i>.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Muchas hipótesis, ninguna decisiva. La más común postula un comp. de ἀνδρ- ‘[[varón]]’ (pero la fon. no es clara) y un < *<i>ok^u̯</i> ‘[[aspecto]]’ (cf. het. <i>a-ta-ro-po</i>), comp. de sent. poco satisfactorio, de otra parte. En realidad, es prob. que el primer término tenga rel. c. het. <i>antuwaḫḫaš</i>, <i>antuḫšaš</i> ‘[[hombre]]’, por lo demás oscuro.

|lstext='''ἄνθρωπος''': ὁ, παρ’ Ἀττ. ἐν κράσει [[ἄνθρωπος]], Ἴων [[ὤνθρωπος]] ἀντὶ ὁ ἄνθρ-. (Πιθανῶς ἐκ τοῦ [[ἀνήρ]], ἀνδρὸς καὶ ὤψ, ὁ ἔχων ὄψιν ἢ [[πρόσωπον]] ἀνδρός, Pott, Curt., κλπ.). Ἄνθρωπος καὶ ὡς [[ὄνομα]] τοῦ εἴδους καὶ ἐπὶ ἀτόμων, ἀπὸ τοῦ Ὁμ. καὶ [[ἐφεξῆς]]· κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τοὺς θεούς, ἀθανάτων τε θεῶν, [[χαμαὶ]] ἐρχομένων τ’ ἀνθρώπων Ἰλ. Ε. 412, κτλ.· ἠὲ πρὸς ἠοίων ἢ ἑσπερίων ἀνθρώπων, «ἡ πρὸς ἀντὶ τῆς ἀπὸ ἵν’ ᾖ ἀπὸ τῶν πρὸς δυσμὰς ἢ πρὸς ἀνατολάς» (Σχόλ.), Ὀδ. Θ. 29· ὁ [[Ὅμηρος]] δίδει τὸ [[ὄνομα]] τοῦτο ἔτι καὶ εἰς τοὺς θανόντας καὶ εὑρισκομένους ἤδη ἐν τῷ Ἠλυσίῳ πεδίῳ, τῇπερ ῥηΐστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν Ὀδ. Δ. 565: ― [[κόμπος]] οὐ κατ’ ἄνθρωπον Αἰσχύλ. Θ. 425, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 761. 2) ὁ Πλάτ. μεταχειρίζεται τὴν λέξιν μετά τε τοῦ ἄρθρου καὶ [[ἄνευ]] αὐτοῦ [[ὅταν]] ὁμιλῇ ἐν γένει περὶ ἀνθρώπου, ὁ ἄνθρ. θείας μετέσχε μοίρας Πρωτ. 322Α· οὕτω... εὐδαιμονέστατος γίγνεται ἄνθρ. Πολ. 619Β, καὶ ἀλλαχοῦ· ἡ ὑψηλὴ [[ἰδέα]] περὶ τοῦ ἀνθρώπου, τὸ ἰδανικὸν καὶ εὐγενὲς τῆς ἀνθρωπότητος κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὰ θηρία καὶ τά κτήνη. «Οὐκ ἔστι τὸ τυχὸν... ἀνθρώπου ἐπαγγελίαν πληρῶσαι. Τί γάρ ἐστιν [[ἄνθρωπος]]; [[ζῷον]] ... λογικόν. Εὐθὺς ἐν τῷ λογικῷ τίνων χωριζόμεθα; Τῶν θηρίων... τῶν προβάτων καὶ τῶν ὁμοίων. Ὅρα οὖν μή τί πως ὡς [[θηρίον]] ποιήσῃς· εἰδὲ μή, ἀπώλεσας τὸν ἄνθρωπον, οὐκ ἐπλήρωσας τὴν ἐπαγγελίαν» Αρρ. Ἐπίκτ. 2. 9, 3. 3) κατὰ πληθ., τὸ ἀνθρώπινον γένος, ἀνθρώπων, ... ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν Ἰλ. Ι. 134· ἐν τῷ μακρῷ... ἀνθρώπων χρόνῳ Σοφ. Φ. 305. β) συνδυάζεται μετὰ ὑπερθ. πρὸς ἐπίτασιν, δεινότατος τῶν ἐν ἀνθρώποις ἁπάντων Δημ. 1246. 13· ὁ ἄριστος ἐν ἀνθρώποις [[ὄρτυξ]], ὁ ἄριστος [[ὄρτυξ]] τοῦ κόσμου, Πλάτ. Λύσ. 211Ε· οὕτω, οἵ γέ μοι τὰ ἐξ ἀνθρώπων πράγματα παρέχουσιν, ἕνα σωρὸν ἐνοχλήσεις, ὁ αὐτ. Θεαίτ. 170Ε· γραφὰς τὰς ἐξ ἀνθρώπων ἐγράφετο Λυσ. 136. 34· αἱ ἐξ ἀνθρώπων πληγαὶ Αἰσχίν. 9. 12· καὶ συχν. [[ἄνευ]] προθέσ., [[μάλιστα]], ἥκιστα ἀνθρώπων, πλεῖστον ἢ ἐλάχιστον πάντων, Ἡρόδ. 1. 60, Πλάτ. Νόμ. 629Α, Πρωτ. 361Ε· ἄριστά γ’ ἀνθρ., ὀρθότατα ἀνθρ., ὁ αὐτ. Θεαίτ. 148Β, 195Β, κτλ. 4) ἐν συνδυασμῷ μετ’ ἄλλων οὐσιαστ., ὡς συμβαίνει εἰς τὸ [[ἀνήρ]]: ἄνθρ. [[ὁδίτης]] Ἰλ. Π. 263· πολίτας ἀνθρ. Δημ. 609 ἐν τέλ. μετὰ ὀνομάτων ἐθνῶν, [[πόλις]] Μερόπων ἀνθρώπων, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 42· ἀλλὰ παρ’ Ἀττ. τὸ [[ἄνθρωπος]] [[συχνάκις]] δίδει εἰς τὸ συνοδεῦον αὐτὸ οὐσιαστικὸν σημασίαν καταφρονητικήν, [[ἄνθρωπος]] [[ὑπογραμματεύς]], ἄνθρ. [[γόης]], ἄνθρ. [[συκοφάντης]]. Λυσ. 186. 6, Αἰσχίν. 48. 33., 52. 35· [[ἄνθρωπος]] [[ὑφάντης]] Πλάτ. Φαίδων 87Β· Μενίππου, Καρός τινος ἀνθρώπου Δημ. 571. 17· - οὕτω, homo histrio, Κικ. π. Ρητ. 2. 46. 5) καὶ περὶ ὑπηρέτου περὶ οὗ ἐγένετο [[λόγος]] πρὸ ὀλίγου, [[μόγις]] οὖν ποτε ἡμῖν [[ἄνθρωπος]] ἀνέῳξε τήν θύραν Πλάτ. Πρωτ. 314Ε, οὕτω γὰρ ἐκέλευσεν ὁ [[ἄνθρωπος]] Φαίδων 117Ε· ὡς [[ἀστεῖος]], ἔφη, ὁ ἄνθρ. (τινὲς βλέπουσιν [[ἐνταῦθα]] ἐλαφράν τινα εἰρωνείαν, ἀλλὰ δὲν ἔχουσι δίκαιον) [[αὐτόθι]] 116D καὶ ἀλλαχοῦ: [[ὡσαύτως]] μετά τινος αἰσθήματος οἴκτου, τὴν καταδίκην ἐκτέτικε δι’ ἣν τὸν ἄνθρωπον ἀπώλεσε, τὸν κακόμοιρον τὸν ἄνθρωπον, ὡς θὰ ἐλέγομεν νῦν, Δημ. 543. 26. 6) ἐν τῇ κλητικ. [[συχνάκις]] εἶχε περιφρονητικὴν σημασίαν, ὡς ὅτε ἀπηυθύνετο πρὸς δούλους, ἄνθρωπε ἢ [[ὤνθρωπε]]: - οὔτ’ ἂν ἐγὼ ἐὼν Βελβινίτης ἐτιμήθην οὕτω πρὸς Σπαρτιητέων, οὔτ’ ἂν σύ, [[ὤνθρωπε]], ἐὼν [[Ἀθηναῖος]], [[οὔτε]] σύ, «παλῃάνθρωπε», ὡς θὰ ἐλέγομεν νῦν, Ἡρόδ. 8. 125, 9. 39· καὶ συχν. παρὰ Πλάτ., ἀλλὰ σπάν. παρὰ Τραγ., ὡς ἐν Σοφ. Αἴ. 791, 1145. 7) [[δοῦλος]], τὸν ἐμὸν ἄνθρωπον Γαλην. τ. 8, σ. 845· - [[ὑπηρέτης]], [[θεράπων]], Μαλαλ. 163. 15, Θεοφάν. 602· ὡς τιμαριωτικὴ [[λέξις]] σημαίνει ὑποτελῆ τιμαριοῦχον, ὑποτελῆ ἄρχοντα, «πείθει [[παραχρῆμα]] ἄνθρωπον αὐτοῦ γενέσθαι, τὸν τοῖς Λατίνοις συνήθη ὅρκον ἐπομοσάμενον» Ἄννα Κομν. 10. σ. 289. ΙΙ. ὡς θηλ. (καθὼς [[ἐπίσης]] ἐν τῇ Λατιν. τὸ homo [[εἶναι]] καὶ θηλ.), [[γυνή]], πρῶτον παρ’ Ἡροδ. 1. 60, πρβλ. Ἰσοκρ. 381Β, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 5, 2· - περιφρονητικῶς ἐπὶ δούλης, Ἀντιφῶν 113, 16, κτλ.· μετ’ οἴκτου ἐπὶ γυναικὸς ἀναξιοπαθούσης, Δημ. 402. 25: - ἡ [[ἄνθρωπος]] παρὰ Λάκωσιν ἐλέγετο ἀνθρωπώ, ἡ, «ἀνθρωπώ· ἡ γυνὴ παρὰ Λάκωσιν» Ἡσύχ. ἴδε Λοβ. Ἀγλαόφ. 733. - Κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ [[ἀνήρ]], ὡς τὸ Λατ. homo πρὸς τὸ vir, ἴδε ἐν λ. [[ἀνήρ]].