ὑποστορέννυμι: Difference between revisions
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
(6_8) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑποστορέννῡμι''': ἢ [[μᾶλλον]] ὑποστόρνῡμι (Ξεν. Κύρ. Παιδ. 8. 8, 19, Αἰλ. π. Ζῴων 9. 26, κτλ.)· [[ὡσαύτως]] [[ὑποστρώννυμι]] ἢ -ύω, Πλουτ. Ἀρτοξ. 22, Ἀθήν. 48D ― μέλλ. -στορέσω, ἀόρ. -εστόρεσα Ὅμ., Ἀριστοφ., κλπ., [[ὡσαύτως]] -στρώσω, ἀόρ. -έστρωσα Εὐρ. κλπ.· Ἀττ. μέλλ. ὑποστορῶ Εὔβουλ. ἐν «Πρόκριδι» 1· ὑπερσ. ὑπεστρώκειν Βαβρ. παρὰ Σουΐδ.· παθ. ὑπέστρωμαι Ἰλ., κλπ.· παρὰ μεταγεν. συγγραφ. ὑπεστόρεσμαι καὶ -ημαι. ― στρώνω [[ὑποκάτω]], [[κυρίως]] ἐπὶ ὑποστρωμάτων, ἡ μὲν δέμνι’ ἄνωγεν ὑποστορέσαι δμωῇσιν Ὀδ. Υ. 139· ὑποστρώσεις τρίκλινον Ἄμφις ἐν Ἀδήλ. 10· [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, ὑποστόρεσαι τῆς ὀριγάνου, «στρῶσε ὀλίγην ῥίγανην [[ὑποκάτω]]», Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1030· λέκτρα ὑποστορέννυμί τινι, στρώνω τὴν κλίνην τινός, δηλ. [[χρησιμεύω]] ὡς γυνὴ [[αὐτοῦ]], ἵνα μὴ λέκτρ’ ὑποστρώσω τινὶ Εὐρ. Ἑλ. 59· ― ἀπολ., στρώνω εἴς τινα, [[κάμνω]] τὸ κρεββᾶτί του, [[οὐκοῦν]] ὑποστορεῖτε μαλακῶς τῷ κυνί; Εὔβουλ. ἔνθ’ ἀνωτ., πρβλ. Ἀθήν. 48D· ― παθ., εὗδ’, ὑπὸ δ’ ἔστρωτο ῥινὸν βοὸς Ἰλ. Κ. 155· αἱ εὐναὶ ὑποστόρνυνται Ξεν. ἔνθ’ ἀνωτ.· ὑπ. στρώμαθ’ ἁλουργῆ Ἀναξανδρ. 1. 6· ᾗ χαλκὸς ὑπέστρωται, ὑφ ἣν [[εἶναι]] ὑπεστρωμένος [[χαλκός]], Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 1. 47. 2) μεταφ., χεῖρας ὑπ. κέρδεσιν, ἐπὶ τῆς χειρὸς προτεινομένης πρὸς παραλαβὴν χρημάτων, Ἀνθ. Πλαν. 272· γαλήνην ὑπ. ταῖς τριήρεσιν Θεμίστ. 133Β. ΙΙ. στρώνω [[ὑποκάτω]] μέ τι [[πρᾶγμα]], ἅλω οἰνάροις ὑπεστρώκει Βαβρ. ἐν λ. [[οἴναρα]]. | |lstext='''ὑποστορέννῡμι''': ἢ [[μᾶλλον]] ὑποστόρνῡμι (Ξεν. Κύρ. Παιδ. 8. 8, 19, Αἰλ. π. Ζῴων 9. 26, κτλ.)· [[ὡσαύτως]] [[ὑποστρώννυμι]] ἢ -ύω, Πλουτ. Ἀρτοξ. 22, Ἀθήν. 48D ― μέλλ. -στορέσω, ἀόρ. -εστόρεσα Ὅμ., Ἀριστοφ., κλπ., [[ὡσαύτως]] -στρώσω, ἀόρ. -έστρωσα Εὐρ. κλπ.· Ἀττ. μέλλ. ὑποστορῶ Εὔβουλ. ἐν «Πρόκριδι» 1· ὑπερσ. ὑπεστρώκειν Βαβρ. παρὰ Σουΐδ.· παθ. ὑπέστρωμαι Ἰλ., κλπ.· παρὰ μεταγεν. συγγραφ. ὑπεστόρεσμαι καὶ -ημαι. ― στρώνω [[ὑποκάτω]], [[κυρίως]] ἐπὶ ὑποστρωμάτων, ἡ μὲν δέμνι’ ἄνωγεν ὑποστορέσαι δμωῇσιν Ὀδ. Υ. 139· ὑποστρώσεις τρίκλινον Ἄμφις ἐν Ἀδήλ. 10· [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, ὑποστόρεσαι τῆς ὀριγάνου, «στρῶσε ὀλίγην ῥίγανην [[ὑποκάτω]]», Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1030· λέκτρα ὑποστορέννυμί τινι, στρώνω τὴν κλίνην τινός, δηλ. [[χρησιμεύω]] ὡς γυνὴ [[αὐτοῦ]], ἵνα μὴ λέκτρ’ ὑποστρώσω τινὶ Εὐρ. Ἑλ. 59· ― ἀπολ., στρώνω εἴς τινα, [[κάμνω]] τὸ κρεββᾶτί του, [[οὐκοῦν]] ὑποστορεῖτε μαλακῶς τῷ κυνί; Εὔβουλ. ἔνθ’ ἀνωτ., πρβλ. Ἀθήν. 48D· ― παθ., εὗδ’, ὑπὸ δ’ ἔστρωτο ῥινὸν βοὸς Ἰλ. Κ. 155· αἱ εὐναὶ ὑποστόρνυνται Ξεν. ἔνθ’ ἀνωτ.· ὑπ. στρώμαθ’ ἁλουργῆ Ἀναξανδρ. 1. 6· ᾗ χαλκὸς ὑπέστρωται, ὑφ ἣν [[εἶναι]] ὑπεστρωμένος [[χαλκός]], Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 1. 47. 2) μεταφ., χεῖρας ὑπ. κέρδεσιν, ἐπὶ τῆς χειρὸς προτεινομένης πρὸς παραλαβὴν χρημάτων, Ἀνθ. Πλαν. 272· γαλήνην ὑπ. ταῖς τριήρεσιν Θεμίστ. 133Β. ΙΙ. στρώνω [[ὑποκάτω]] μέ τι [[πρᾶγμα]], ἅλω οἰνάροις ὑπεστρώκει Βαβρ. ἐν λ. [[οἴναρα]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> ὑποστορῶ, <i>ao.</i> ὑπεστόρεσα;<br />étendre des tapis, des couvertures (<i>cf.</i> [[ὑποστρώννυμι]]).<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[στορέννυμι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:11, 9 August 2017
Greek (Liddell-Scott)
ὑποστορέννῡμι: ἢ μᾶλλον ὑποστόρνῡμι (Ξεν. Κύρ. Παιδ. 8. 8, 19, Αἰλ. π. Ζῴων 9. 26, κτλ.)· ὡσαύτως ὑποστρώννυμι ἢ -ύω, Πλουτ. Ἀρτοξ. 22, Ἀθήν. 48D ― μέλλ. -στορέσω, ἀόρ. -εστόρεσα Ὅμ., Ἀριστοφ., κλπ., ὡσαύτως -στρώσω, ἀόρ. -έστρωσα Εὐρ. κλπ.· Ἀττ. μέλλ. ὑποστορῶ Εὔβουλ. ἐν «Πρόκριδι» 1· ὑπερσ. ὑπεστρώκειν Βαβρ. παρὰ Σουΐδ.· παθ. ὑπέστρωμαι Ἰλ., κλπ.· παρὰ μεταγεν. συγγραφ. ὑπεστόρεσμαι καὶ -ημαι. ― στρώνω ὑποκάτω, κυρίως ἐπὶ ὑποστρωμάτων, ἡ μὲν δέμνι’ ἄνωγεν ὑποστορέσαι δμωῇσιν Ὀδ. Υ. 139· ὑποστρώσεις τρίκλινον Ἄμφις ἐν Ἀδήλ. 10· οὕτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, ὑποστόρεσαι τῆς ὀριγάνου, «στρῶσε ὀλίγην ῥίγανην ὑποκάτω», Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1030· λέκτρα ὑποστορέννυμί τινι, στρώνω τὴν κλίνην τινός, δηλ. χρησιμεύω ὡς γυνὴ αὐτοῦ, ἵνα μὴ λέκτρ’ ὑποστρώσω τινὶ Εὐρ. Ἑλ. 59· ― ἀπολ., στρώνω εἴς τινα, κάμνω τὸ κρεββᾶτί του, οὐκοῦν ὑποστορεῖτε μαλακῶς τῷ κυνί; Εὔβουλ. ἔνθ’ ἀνωτ., πρβλ. Ἀθήν. 48D· ― παθ., εὗδ’, ὑπὸ δ’ ἔστρωτο ῥινὸν βοὸς Ἰλ. Κ. 155· αἱ εὐναὶ ὑποστόρνυνται Ξεν. ἔνθ’ ἀνωτ.· ὑπ. στρώμαθ’ ἁλουργῆ Ἀναξανδρ. 1. 6· ᾗ χαλκὸς ὑπέστρωται, ὑφ ἣν εἶναι ὑπεστρωμένος χαλκός, Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 1. 47. 2) μεταφ., χεῖρας ὑπ. κέρδεσιν, ἐπὶ τῆς χειρὸς προτεινομένης πρὸς παραλαβὴν χρημάτων, Ἀνθ. Πλαν. 272· γαλήνην ὑπ. ταῖς τριήρεσιν Θεμίστ. 133Β. ΙΙ. στρώνω ὑποκάτω μέ τι πρᾶγμα, ἅλω οἰνάροις ὑπεστρώκει Βαβρ. ἐν λ. οἴναρα.
French (Bailly abrégé)
f. ὑποστορῶ, ao. ὑπεστόρεσα;
étendre des tapis, des couvertures (cf. ὑποστρώννυμι).
Étymologie: ὑπό, στορέννυμι.
