Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

χρυσοκόμης: Difference between revisions

From LSJ

Ξένοισι πιστοῖς πιστὸς ὢν γίγνου φίλος → Amicus esto fidus in fidum hospitem → Erweise treuen Fremden dich als treuer Freund

Menander, Monostichoi, 390
(6_19)
(Bailly1_5)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''χρῡσοκόμης''': -ου, Δωρ. -κόμας, α, ὁ, ὁ χρυσῆν ἔχων κόμην, ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, Ἡσ. Θεογ. 947· τοῦ Ἔρωτος, Ἀνακρ. 13, Εὐρ. Ἰφ. ἐν Αὐλ. 549· τοῦ Ἀπόλλωνος, Τυρταῖος 2. 4, Εὐρ. Ἱκ. 975, Ἀριστοφ. Ὄρν. 219. - ὁ [[χρυσοκόμης]] ἀπολ., ὁ [[Ἀπόλλων]], Πινδ. Ο. 6. 71., 7. 58, Εὐρ. Τρῳ. 254. ΙΙ. ὁ ἔχων χρυσᾶ κοσμήματα ἐπὶ τῆς [[κόμης]], Λουκ. Ὄνειρ. ἢ Ἀλεκτρ. 13.
|lstext='''χρῡσοκόμης''': -ου, Δωρ. -κόμας, α, ὁ, ὁ χρυσῆν ἔχων κόμην, ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, Ἡσ. Θεογ. 947· τοῦ Ἔρωτος, Ἀνακρ. 13, Εὐρ. Ἰφ. ἐν Αὐλ. 549· τοῦ Ἀπόλλωνος, Τυρταῖος 2. 4, Εὐρ. Ἱκ. 975, Ἀριστοφ. Ὄρν. 219. - ὁ [[χρυσοκόμης]] ἀπολ., ὁ [[Ἀπόλλων]], Πινδ. Ο. 6. 71., 7. 58, Εὐρ. Τρῳ. 254. ΙΙ. ὁ ἔχων χρυσᾶ κοσμήματα ἐπὶ τῆς [[κόμης]], Λουκ. Ὄνειρ. ἢ Ἀλεκτρ. 13.
}}
{{bailly
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> aux cheveux d’or;<br /><b>2</b> qui a des ornements d’or dans ses cheveux.<br />'''Étymologie:''' [[χρυσός]], [[κόμη]].
}}
}}

Revision as of 20:03, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: χρῡσοκόμης Medium diacritics: χρυσοκόμης Low diacritics: χρυσοκόμης Capitals: ΧΡΥΣΟΚΟΜΗΣ
Transliteration A: chrysokómēs Transliteration B: chrysokomēs Transliteration C: chrysokomis Beta Code: xrusoko/mhs

English (LSJ)

ου, Dor. χρῡσο-κόμας, α, ὁ,

   A golden-haired, epith. of Dionysus, Hes.Th. 947; of Eros, Anacr.14, E.IA548 (lyr.); of Apollo, Tyrt.3.4, B. 4.2, E.Supp.975 (lyr.), Ar.Av.217 (anap.); ὁ X., abs. for Apollo, Pi.O.6.41, 7.32, E.Tr.254 (lyr.).    II with golden ornaments in the hair, Luc.Gall.13.

German (Pape)

[Seite 1381] ὁ, dor. χρυσοκόμας, der Goldhaarige; Beiw. des Dionysos, Hes. Th. 947; des Apollo, Pind. Ol. 6, 41. 7, 32; Ar. Av. 219; Eur. Suppl. 1000; Ἔρως, I. A. 548; Hymenaios, Philp. 54 (Plan. 177).

Greek (Liddell-Scott)

χρῡσοκόμης: -ου, Δωρ. -κόμας, α, ὁ, ὁ χρυσῆν ἔχων κόμην, ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, Ἡσ. Θεογ. 947· τοῦ Ἔρωτος, Ἀνακρ. 13, Εὐρ. Ἰφ. ἐν Αὐλ. 549· τοῦ Ἀπόλλωνος, Τυρταῖος 2. 4, Εὐρ. Ἱκ. 975, Ἀριστοφ. Ὄρν. 219. - ὁ χρυσοκόμης ἀπολ., ὁ Ἀπόλλων, Πινδ. Ο. 6. 71., 7. 58, Εὐρ. Τρῳ. 254. ΙΙ. ὁ ἔχων χρυσᾶ κοσμήματα ἐπὶ τῆς κόμης, Λουκ. Ὄνειρ. ἢ Ἀλεκτρ. 13.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
1 aux cheveux d’or;
2 qui a des ornements d’or dans ses cheveux.
Étymologie: χρυσός, κόμη.