κάτοχος: Difference between revisions

Bailly1_3
(6_15)
(Bailly1_3)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''κάτοχος''': -ον, ([[κατέχω]]) κρατῶν [[κάτω]], χαμηλά, γῆ Συλλ. Ἐπιγρ. 538· κ. λίθοι, «οἱ ἐπὶ μνήμασι τιθέμενοι» Ἡσύχ.· [[ἴσως]] τὸ [[κάτοχος]] ἐφαρμόζεται εἰς τὸν Ἑρμῆν (χθόνιον) ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας, Συλλ. Ἐπιγρ. 539, [[ἔνθα]] ἴδε Böckh. 2) κρατῶν ἰσχυρῶς, συγκρατῶν, συνέχων ἐπὶ τῇ μνήμῃ, Πλουτ. Κάτων Νεώτ. 1· [[κτῆσις]] κ. καὶ [[βέβαιος]] Διον. Ἁλ. π. Ἰσοκρ. 8· δεσμὸς Πλούτ. 2. 321D. 3) κατέχων, ἐμπνέων, [[Μοῦσα]] Ἀσπασ. παρ’ Ἀθην. 219D. ΙΙ. Παθ., κρατούμενος [[κάτω]], κρατούμενος ἰσχυρῶς, Αἰσχύλ. Πέρσ. 223· κατεχόμενος, ἡττώμενος, ὕπνῳ Σοφ. Τρ. 978· ὑποκείμενος, ὑποτεταγμένος, Ἄρει Εὐρ. Ἑκ. 1090. 2) κατεχόμενος, ἐμπνεόμενος, [[θεόπνευστος]], ὡς οἱ προφῆται καὶ οἱ ἐνθουσιῶντες ἢ οἱ ἔνθεοι, δαίμονί τινι Ἀριστ. π. Θαυμασ. 166· ἐκ θεοῦ Πλουτ. Ρωμ. 19· ἐκ τοῦ θείου Ἀρρ. Ἀν. 4. 13, 9· ἐκ Μουσῶν [[Πολυδ]]. Δ΄, 52, Α΄, 15, πρβλ. [[κατέχω]] Α. ΙΙ. 10· [[ἀλλά]], 3) οἱ κάτοχοι [[Διός]], [[ἁπλῶς]] οἱ λατρεύοντες αὐτόν, Συλλ. Ἐπιγρ. 4474, 60., 4475, καὶ Ἡσύχ. «κάτοχοι· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἑρμοῦ». ΙΙΙ. ὡς οὐσιαστ. [[κάτοχος]], ὁ, τὸ δι’ οὗ κρατεῖ τις, ἡ [[λαβή]], Ἡσύχ.· πληθ. [[κάτοχα]], ὁ αὐτ., πρβλ. [[κατωχάνης]]. 2) ἡ [[κάτοχος]], = κατοχὴ ΙΙ. 3, «κατόχους καὶ κατεχομένους ἐκάλουν αὐτοὺς οἱ παλαιοί, κατοχὴν δὲ καὶ κατάληψιν οἱ νεώτεροι τὸ [[πάθος]] ὀνομάζουσιν» Γαλην. 8. 230. 3) ἐν τῷ πληθ., αἱ ἐξοχαὶ τῶν τραχηλικῶν σπονδύλων, [[Πολυδ]]. Β΄, 132. β) [[ψῆφος]] πρὸς ἀρίθμησιν ἢ ὑπολογισμόν, Ἡσύχ. IV. Ἐπίρρ. κατόχως, μνημονικῶς, μὲ πιστότητα, ἐπὶ τῆς μνήμης, Ἕρμιππ. ἐν «Δημ.» 1, πρβλ. Α. Β. 107. 2) ὡς εἰ κατεχόμενος, [[θεόπνευστος]], Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 3. 9, [[Πολυδ]]. 3) ὡς εἰ ἐν καταληψίᾳ διατελῶν, Ἱππ. 213C, κτλ.
|lstext='''κάτοχος''': -ον, ([[κατέχω]]) κρατῶν [[κάτω]], χαμηλά, γῆ Συλλ. Ἐπιγρ. 538· κ. λίθοι, «οἱ ἐπὶ μνήμασι τιθέμενοι» Ἡσύχ.· [[ἴσως]] τὸ [[κάτοχος]] ἐφαρμόζεται εἰς τὸν Ἑρμῆν (χθόνιον) ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας, Συλλ. Ἐπιγρ. 539, [[ἔνθα]] ἴδε Böckh. 2) κρατῶν ἰσχυρῶς, συγκρατῶν, συνέχων ἐπὶ τῇ μνήμῃ, Πλουτ. Κάτων Νεώτ. 1· [[κτῆσις]] κ. καὶ [[βέβαιος]] Διον. Ἁλ. π. Ἰσοκρ. 8· δεσμὸς Πλούτ. 2. 321D. 3) κατέχων, ἐμπνέων, [[Μοῦσα]] Ἀσπασ. παρ’ Ἀθην. 219D. ΙΙ. Παθ., κρατούμενος [[κάτω]], κρατούμενος ἰσχυρῶς, Αἰσχύλ. Πέρσ. 223· κατεχόμενος, ἡττώμενος, ὕπνῳ Σοφ. Τρ. 978· ὑποκείμενος, ὑποτεταγμένος, Ἄρει Εὐρ. Ἑκ. 1090. 2) κατεχόμενος, ἐμπνεόμενος, [[θεόπνευστος]], ὡς οἱ προφῆται καὶ οἱ ἐνθουσιῶντες ἢ οἱ ἔνθεοι, δαίμονί τινι Ἀριστ. π. Θαυμασ. 166· ἐκ θεοῦ Πλουτ. Ρωμ. 19· ἐκ τοῦ θείου Ἀρρ. Ἀν. 4. 13, 9· ἐκ Μουσῶν [[Πολυδ]]. Δ΄, 52, Α΄, 15, πρβλ. [[κατέχω]] Α. ΙΙ. 10· [[ἀλλά]], 3) οἱ κάτοχοι [[Διός]], [[ἁπλῶς]] οἱ λατρεύοντες αὐτόν, Συλλ. Ἐπιγρ. 4474, 60., 4475, καὶ Ἡσύχ. «κάτοχοι· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἑρμοῦ». ΙΙΙ. ὡς οὐσιαστ. [[κάτοχος]], ὁ, τὸ δι’ οὗ κρατεῖ τις, ἡ [[λαβή]], Ἡσύχ.· πληθ. [[κάτοχα]], ὁ αὐτ., πρβλ. [[κατωχάνης]]. 2) ἡ [[κάτοχος]], = κατοχὴ ΙΙ. 3, «κατόχους καὶ κατεχομένους ἐκάλουν αὐτοὺς οἱ παλαιοί, κατοχὴν δὲ καὶ κατάληψιν οἱ νεώτεροι τὸ [[πάθος]] ὀνομάζουσιν» Γαλην. 8. 230. 3) ἐν τῷ πληθ., αἱ ἐξοχαὶ τῶν τραχηλικῶν σπονδύλων, [[Πολυδ]]. Β΄, 132. β) [[ψῆφος]] πρὸς ἀρίθμησιν ἢ ὑπολογισμόν, Ἡσύχ. IV. Ἐπίρρ. κατόχως, μνημονικῶς, μὲ πιστότητα, ἐπὶ τῆς μνήμης, Ἕρμιππ. ἐν «Δημ.» 1, πρβλ. Α. Β. 107. 2) ὡς εἰ κατεχόμενος, [[θεόπνευστος]], Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 3. 9, [[Πολυδ]]. 3) ὡς εἰ ἐν καταληψίᾳ διατελῶν, Ἱππ. 213C, κτλ.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>I. 1</b> qui retient solidement (lien);<br /><b>2</b> <i>fig.</i> qui retient bien, qui a bonne mémoire;<br /><b>II. 1</b> retenu solidement : ὕπνῳ SOPH par le sommeil ; soumis à : τινι à qqn;<br /><b>2</b> <i>particul.</i> possédé, inspiré : Ἄρει EUR possédé d’Arès, <i>càd</i> belliqueux ; [[ἐκ]] θεοῦ PLUT inspiré par la divinité.<br />'''Étymologie:''' [[κατέχω]].
}}
}}