praenuntius: Difference between revisions
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
(6_13) |
(D_7) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>prae-nuntĭus</b>: (praenunc-), a, um, adj.,<br /><b>I</b> [[that]] foretells or forebodes.—Subst.<br /> <b>A</b> praenuntĭus, i, m., a foreteller, [[harbinger]], foreboder, an [[indication]], token, [[omen]] ([[class]].): [[Zephyrus]] Veris [[praenuntius]], Lucr. 5, 737: lucis [[praenuntius]] [[ales]], i. e. the [[cock]], Ov. F. 2, 767.—<br /> <b>B</b> praenuntĭa, ae, f.: belli [[praenuntia]], Ov. F. 6, 207: stellae magnarum calamitatum praenuntiae, Cic. N. D. 2, 5, 14: [[inquisitio]] candidati, [[praenuntia]] repulsae, id. Mur. 21, 44: Thraseam prohibitum immoto [[animo]] praenuntiam imminentis caedis contumeliam excepisse, Tac. A. 15, 23.—<br /> <b>C</b> praenuntĭum, ii, n., a [[harbinger]], token, [[omen]]: futuri [[eventus]] alicujus id praenuntium est, Plin. 2, 84, 86, § 200: istarum procellarum quaedam sunt [[praenuntia]], Sen. Ira, 3, 10, 2: ignes, beaconlights, Plin. 2, 71, 73, § 181; v. Sillig N. cr. ad h. l. | |lshtext=<b>prae-nuntĭus</b>: (praenunc-), a, um, adj.,<br /><b>I</b> [[that]] foretells or forebodes.—Subst.<br /> <b>A</b> praenuntĭus, i, m., a foreteller, [[harbinger]], foreboder, an [[indication]], token, [[omen]] ([[class]].): [[Zephyrus]] Veris [[praenuntius]], Lucr. 5, 737: lucis [[praenuntius]] [[ales]], i. e. the [[cock]], Ov. F. 2, 767.—<br /> <b>B</b> praenuntĭa, ae, f.: belli [[praenuntia]], Ov. F. 6, 207: stellae magnarum calamitatum praenuntiae, Cic. N. D. 2, 5, 14: [[inquisitio]] candidati, [[praenuntia]] repulsae, id. Mur. 21, 44: Thraseam prohibitum immoto [[animo]] praenuntiam imminentis caedis contumeliam excepisse, Tac. A. 15, 23.—<br /> <b>C</b> praenuntĭum, ii, n., a [[harbinger]], token, [[omen]]: futuri [[eventus]] alicujus id praenuntium est, Plin. 2, 84, 86, § 200: istarum procellarum quaedam sunt [[praenuntia]], Sen. Ira, 3, 10, 2: ignes, beaconlights, Plin. 2, 71, 73, § 181; v. Sillig N. cr. ad h. l. | ||
}} | |||
{{Gaffiot | |||
|gf=(1) <b>prænūntĭus</b>,¹³ a, um, qui annonce, qui présage : Sen. Ira 3, 10, 2 ; Plin. 2, 181 ; 2, 200.<br />(2) <b>prænūntĭus</b>,¹⁶ ĭī, m., précurseur, avant- coureur : Lucr. 5, 737 || celui qui annonce, messager : Ov. F. 2, 767. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:01, 14 August 2017
Latin > English (Lewis & Short)
prae-nuntĭus: (praenunc-), a, um, adj.,
I that foretells or forebodes.—Subst.
A praenuntĭus, i, m., a foreteller, harbinger, foreboder, an indication, token, omen (class.): Zephyrus Veris praenuntius, Lucr. 5, 737: lucis praenuntius ales, i. e. the cock, Ov. F. 2, 767.—
B praenuntĭa, ae, f.: belli praenuntia, Ov. F. 6, 207: stellae magnarum calamitatum praenuntiae, Cic. N. D. 2, 5, 14: inquisitio candidati, praenuntia repulsae, id. Mur. 21, 44: Thraseam prohibitum immoto animo praenuntiam imminentis caedis contumeliam excepisse, Tac. A. 15, 23.—
C praenuntĭum, ii, n., a harbinger, token, omen: futuri eventus alicujus id praenuntium est, Plin. 2, 84, 86, § 200: istarum procellarum quaedam sunt praenuntia, Sen. Ira, 3, 10, 2: ignes, beaconlights, Plin. 2, 71, 73, § 181; v. Sillig N. cr. ad h. l.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) prænūntĭus,¹³ a, um, qui annonce, qui présage : Sen. Ira 3, 10, 2 ; Plin. 2, 181 ; 2, 200.
(2) prænūntĭus,¹⁶ ĭī, m., précurseur, avant- coureur : Lucr. 5, 737
