Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

suspendium: Difference between revisions

From LSJ

Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν → I was not born to hate, but to love.

Sophocles, Antigone, 523
(6_16)
 
(D_8)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>suspendĭum</b>: ii, n. [[suspendo]],<br /><b>I</b> a [[hanging]] of one's [[self]], a [[hanging]] ([[class]].), Plaut. Cas. 1, 23: [[utinam]] me Divi [[adaxint]] ad [[suspendium]], id. Aul. 1, 1, 11: injuriae [[remedium]] morte ac suspendio quaerere, Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129: suspendio vitam finire, Suet. Aug. 65: suspendio [[interemptus]], Plin. 28, 1, 2, § 71 et saep.—Plur.: praebuit [[illa]] [[arbor]] [[misero]] suspendia collo, Ov. Am. 1, 12, 17: proscriptiones miserorumque suspendia, Amm. 19, 11, 3.
|lshtext=<b>suspendĭum</b>: ii, n. [[suspendo]],<br /><b>I</b> a [[hanging]] of one's [[self]], a [[hanging]] ([[class]].), Plaut. Cas. 1, 23: [[utinam]] me Divi [[adaxint]] ad [[suspendium]], id. Aul. 1, 1, 11: injuriae [[remedium]] morte ac suspendio quaerere, Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129: suspendio vitam finire, Suet. Aug. 65: suspendio [[interemptus]], Plin. 28, 1, 2, § 71 et saep.—Plur.: praebuit [[illa]] [[arbor]] [[misero]] suspendia collo, Ov. Am. 1, 12, 17: proscriptiones miserorumque suspendia, Amm. 19, 11, 3.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>suspendĭum</b>,¹³ ĭī, n. ([[suspendo]]), action de se pendre, pendaison : suspendio perire Cic. Scauro 10, mettre fin à ses jours en se pendant, cf. Cic. Verr. 2, 3, 129 ; Suet. Aug. 65 ; [[suspendium]] mandare alicui Apul. M. 9, 36, envoyer qqn se faire pendre.
}}
}}

Revision as of 07:06, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

suspendĭum: ii, n. suspendo,
I a hanging of one's self, a hanging (class.), Plaut. Cas. 1, 23: utinam me Divi adaxint ad suspendium, id. Aul. 1, 1, 11: injuriae remedium morte ac suspendio quaerere, Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129: suspendio vitam finire, Suet. Aug. 65: suspendio interemptus, Plin. 28, 1, 2, § 71 et saep.—Plur.: praebuit illa arbor misero suspendia collo, Ov. Am. 1, 12, 17: proscriptiones miserorumque suspendia, Amm. 19, 11, 3.

Latin > French (Gaffiot 2016)

suspendĭum,¹³ ĭī, n. (suspendo), action de se pendre, pendaison : suspendio perire Cic. Scauro 10, mettre fin à ses jours en se pendant, cf. Cic. Verr. 2, 3, 129 ; Suet. Aug. 65 ; suspendium mandare alicui Apul. M. 9, 36, envoyer qqn se faire pendre.