Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

Moses: Difference between revisions

From LSJ

Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height

Diodorus Siculus, 4.61.7
(D_6)
(3_8)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>Mōsēs</b>, Plin. 30, 11 et <b>Mōȳsēs</b>, is, m., Tac. ; Juv. 14, 102, Moïse [prophète, législateur et chef des Juifs] ; acc. Moysen Tac. H. 5, 3.
|gf=<b>Mōsēs</b>, Plin. 30, 11 et <b>Mōȳsēs</b>, is, m., Tac. ; Juv. 14, 102, Moïse [prophète, législateur et chef des Juifs] ; acc. Moysen Tac. H. 5, 3.
}}
{{Georges
|georg=Mōsēs u. Mōȳsēs, is od. ī, Akk. ēn u. ea, m. (Μωσης, Μωυσης) u. Mōseus od. Mōȳs<u>eu</u>s, eī, m. (Μωσεύς [[Philo]]), [[Moses]], der [[Gesetzgeber]] der Israeliten, [[Form]] [[Moses]], Plin. 30, 11 u. Eccl.: griech. Akk. Mosea, Iuvenc. 4, 15; [[Form]] [[Moyses]], Tac. hist. 5, 3 sq. Iuven. 14, 102. Vulg. exod. 2, 10 u.a. Chalcid. Tim. 154: [[mit]] kurzem ŏ (Mŏȳses) [[bei]] Sedul. 3, 285. Prud. ham. 339: [[Form]] Moys<u>eu</u>s, Schol. Iuven. 6, 542, Genet. Moyseos, Augustin. c. [[Faust]]. 16, 19: [[Form]] Moseus, Tert. de anim. 35 u. 37 u. 57. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 434 u. 435. – Dav.: A) Mōsēius, a, um, mosaisch, Paul. Nol. carm. 23, 354. – B) Mōsēus, a, um, mosaisch, Iuvenc. 2, 220 (wo [[aber]] Reusch Moysi manibus). – C) Mōsiticus, a, um, mositisch, Ven. [[Fort]]. vit. s. [[Mart]]. 2, 28.
}}
}}

Revision as of 09:29, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

Mōses: or Mo[dibreve]ȳses, is or i, m. (in Vulg. nom. semper Mo[dibreve]ȳses;
I gen. Mo[dibreve]ȳsi, Lev. 8, 36; 16, 34; Num. 3, 1; 33, 1, etc.: Mosi, Sedul. 5, 274), = Μωσῆς, Μωυσῆς, Moses: Moses, Juv. 14, 102: Moyses, Tac. H. 5, 4: Moysen unum exsulum monuisse, ut, etc., id. ib. 5, 3: a Mose, Plin. 30, 1, 2, § 11: successor fuit Mosi, Lact. 4, 14: clarum videre Mŏysen, Sedul. 3, 285; Prud. Ham. 340.— Hence,
   A Mōsēĭus, a, um, adj., of or belonging to Moses (post-class.): Moseia virga, Paul. Nol. Carm. 23, 354.—
   B Mō-sēus, a, um, adj., of or belonging to Moses: manus, Juvenc. 2, 219 dub.—
   C Mōsĭtĭ-cus, a, um, adj., Mosaic, Ven. Fort. Vit. St. Mart. 2, 28.

Latin > French (Gaffiot 2016)

Mōsēs, Plin. 30, 11 et Mōȳsēs, is, m., Tac. ; Juv. 14, 102, Moïse [prophète, législateur et chef des Juifs] ; acc. Moysen Tac. H. 5, 3.

Latin > German (Georges)

Mōsēs u. Mōȳsēs, is od. ī, Akk. ēn u. ea, m. (Μωσης, Μωυσης) u. Mōseus od. Mōȳseus, eī, m. (Μωσεύς Philo), Moses, der Gesetzgeber der Israeliten, Form Moses, Plin. 30, 11 u. Eccl.: griech. Akk. Mosea, Iuvenc. 4, 15; Form Moyses, Tac. hist. 5, 3 sq. Iuven. 14, 102. Vulg. exod. 2, 10 u.a. Chalcid. Tim. 154: mit kurzem ŏ (Mŏȳses) bei Sedul. 3, 285. Prud. ham. 339: Form Moyseus, Schol. Iuven. 6, 542, Genet. Moyseos, Augustin. c. Faust. 16, 19: Form Moseus, Tert. de anim. 35 u. 37 u. 57. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 434 u. 435. – Dav.: A) Mōsēius, a, um, mosaisch, Paul. Nol. carm. 23, 354. – B) Mōsēus, a, um, mosaisch, Iuvenc. 2, 220 (wo aber Reusch Moysi manibus). – C) Mōsiticus, a, um, mositisch, Ven. Fort. vit. s. Mart. 2, 28.