Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

confidens: Difference between revisions

From LSJ

Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das WortMaeroris unica medicina oratio.

Menander, Sententiae, 452
(Gf-D_2)
(3_3)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>cōnfīdēns</b>,¹³ [[tis]],<br /><b>1</b> part. de [[confido]]<br /><b>2</b> pris adj<sup>t</sup> <b> a)</b> hardi, résolu : [[decet]] innocentem servum confidentem [[esse]] Pl. Capt. 666, un esclave qui n’a [[rien]] à se reprocher doit avoir de l’assurance ; <b> b)</b> audacieux, insolent, outrecuidant : Ter. Phorm. 123, cf. Cic. Tusc. 3, 14 &#124;&#124; -tior Pl. Amph. 153 ; -tissimus Virg. G. 4, 445.||-tior Pl. Amph. 153 ; -tissimus Virg. G. 4, 445.
|gf=<b>cōnfīdēns</b>,¹³ [[tis]],<br /><b>1</b> part. de [[confido]]<br /><b>2</b> pris adj<sup>t</sup> <b> a)</b> hardi, résolu : [[decet]] innocentem servum confidentem [[esse]] Pl. Capt. 666, un esclave qui n’a [[rien]] à se reprocher doit avoir de l’assurance ; <b> b)</b> audacieux, insolent, outrecuidant : Ter. Phorm. 123, cf. Cic. Tusc. 3, 14 &#124;&#124; -tior Pl. Amph. 153 ; -tissimus Virg. G. 4, 445.||-tior Pl. Amph. 153 ; -tissimus Virg. G. 4, 445.
}}
{{Georges
|georg=cōnfīdēns, dentis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. [[confido]]), selbstvertrauend, [[zuversichtlich]], [[dreist]], gew. (vgl. Cic. Tusc. 3, 14 u. Spengel Ter. Andr. 855) im üblen Sinne = [[dreist]], [[keck]], [[verwegen]], [[frech]], [[unverschämt]], v. Pers., [[Komik]]., Cic. u.a.: [[qui]] me [[alter]] est audacior [[aut]] confidentior, Plaut.: [[quod]] est [[nimio]] confidentius, [[quam]] [[illud]] etc., Gell.: iuvenum confidentissime, Verg.: confidentissimum [[mendacium]], Apul.
}}
}}

Revision as of 09:20, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

confīdens: entis, v. confido, P. a.

Latin > French (Gaffiot 2016)

cōnfīdēns,¹³ tis,
1 part. de confido
2 pris adjt a) hardi, résolu : decet innocentem servum confidentem esse Pl. Capt. 666, un esclave qui n’a rien à se reprocher doit avoir de l’assurance ; b) audacieux, insolent, outrecuidant : Ter. Phorm. 123, cf. Cic. Tusc. 3, 14 || -tior Pl. Amph. 153 ; -tissimus Virg. G. 4, 445.

Latin > German (Georges)

cōnfīdēns, dentis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. confido), selbstvertrauend, zuversichtlich, dreist, gew. (vgl. Cic. Tusc. 3, 14 u. Spengel Ter. Andr. 855) im üblen Sinne = dreist, keck, verwegen, frech, unverschämt, v. Pers., Komik., Cic. u.a.: qui me alter est audacior aut confidentior, Plaut.: quod est nimio confidentius, quam illud etc., Gell.: iuvenum confidentissime, Verg.: confidentissimum mendacium, Apul.