3,274,131
edits
(T21) |
(31) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=(a [[form]] [[found]] [[several]] times in [[Homer]] and Apoll. Rhod. and [[later]] [[prose]], for [[πειράω]] ([[which]] [[see]] in Veitch) [[more]] [[common]] in the [[other]] Greek writings); [[imperfect]] ἐπείραζον; 1st aorist ἐπείρασα; [[passive]], [[present]] πειράζομαι; 1st aorist ἐπειρασθην; [[perfect]] participle πεπειρασμενος ([[πειράω]], 1); 1st aorist [[middle]] 2nd [[person]] [[singular]] ἐπειράσω ( ); the Sept. for נִסָּה; to [[try]], i. e.:<br /><b class="num">1.</b> to [[try]] [[whether]] a [[thing]] [[can]] be done; to [[attempt]], endeavor: [[with]] an infinitive, L T Tr WH; to [[try]], [[make]] [[trial]] of, [[test]]: τινα, for the [[purpose]] of ascertaining his [[quality]], or [[what]] he thinks, or [[how]] he [[will]] [[behave]] [[himself]];<br /><b class="num">a.</b> in a [[good]] [[sense]]: G T WH Tr [[text]] [[omit]]; Tr marginal [[reading]] brackets the words τί με πειράζετε); to [[solicit]] to [[sin]], to [[tempt]]: ὁ πειράζων, a [[substantive]], Vulg. tentator, etc., the tempter: α. of God; to [[inflict]] evils [[upon]] [[one]] in [[order]] to [[prove]] his [[character]] and the [[steadfastness]] of his [[faith]]: [[πειράω]]); WH's Appendix); β. Men are said πειράζειν [[τόν]] Θεόν — by exhibitions of [[distrust]], as [[though]] [[they]] wished to [[try]] [[whether]] he is [[not]] [[justly]] distrusted; by [[impious]] or [[wicked]] [[conduct]] to [[test]] God's [[justice]] and [[patience]], and to [[challenge]] him, as it were, to [[give]] [[proof]] of his perfections: R G ([[τόν]] Χριστόν (L T Tr [[text]] WH [[τόν]] κύριον), L marginal [[reading]] T WH marginal [[reading]] ἐξεπείρασαν); τό κυρίου, πειράζειν ἐν δοιμασια ([[see]] [[δοκιμασία]]), L T Tr WH. (On [[πειράζω]] (as compared [[with]] [[δοκιμάζω]]), [[see]] Trench, § lxxiv.; cf. Cremer, [[under]] the [[word]]. Compare: ἐξπειράζω.) | |txtha=(a [[form]] [[found]] [[several]] times in [[Homer]] and Apoll. Rhod. and [[later]] [[prose]], for [[πειράω]] ([[which]] [[see]] in Veitch) [[more]] [[common]] in the [[other]] Greek writings); [[imperfect]] ἐπείραζον; 1st aorist ἐπείρασα; [[passive]], [[present]] πειράζομαι; 1st aorist ἐπειρασθην; [[perfect]] participle πεπειρασμενος ([[πειράω]], 1); 1st aorist [[middle]] 2nd [[person]] [[singular]] ἐπειράσω ( ); the Sept. for נִסָּה; to [[try]], i. e.:<br /><b class="num">1.</b> to [[try]] [[whether]] a [[thing]] [[can]] be done; to [[attempt]], endeavor: [[with]] an infinitive, L T Tr WH; to [[try]], [[make]] [[trial]] of, [[test]]: τινα, for the [[purpose]] of ascertaining his [[quality]], or [[what]] he thinks, or [[how]] he [[will]] [[behave]] [[himself]];<br /><b class="num">a.</b> in a [[good]] [[sense]]: G T WH Tr [[text]] [[omit]]; Tr marginal [[reading]] brackets the words τί με πειράζετε); to [[solicit]] to [[sin]], to [[tempt]]: ὁ πειράζων, a [[substantive]], Vulg. tentator, etc., the tempter: α. of God; to [[inflict]] evils [[upon]] [[one]] in [[order]] to [[prove]] his [[character]] and the [[steadfastness]] of his [[faith]]: [[πειράω]]); WH's Appendix); β. Men are said πειράζειν [[τόν]] Θεόν — by exhibitions of [[distrust]], as [[though]] [[they]] wished to [[try]] [[whether]] he is [[not]] [[justly]] distrusted; by [[impious]] or [[wicked]] [[conduct]] to [[test]] God's [[justice]] and [[patience]], and to [[challenge]] him, as it were, to [[give]] [[proof]] of his perfections: R G ([[τόν]] Χριστόν (L T Tr [[text]] WH [[τόν]] κύριον), L marginal [[reading]] T WH marginal [[reading]] ἐξεπείρασαν); τό κυρίου, πειράζειν ἐν δοιμασια ([[see]] [[δοκιμασία]]), L T Tr WH. (On [[πειράζω]] (as compared [[with]] [[δοκιμάζω]]), [[see]] Trench, § lxxiv.; cf. Cremer, [[under]] the [[word]]. Compare: ἐξπειράζω.) | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ΝΜΑ<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[ενοχλώ]] (α. «τον πειράζουν οι φωνές τών παιδιών» β. «θα σέ πείραζε αν άνοιγα το [[παράθυρο]];»)<br /><b>2.</b> (σχετικά με [[γυναίκα]]) [[παρενοχλώ]] με απρεπείς φράσεις ή τρόπους («πειράζει τις γυναίκες και τα κορίτσια της γειτονιάς»)<br /><b>3.</b> [[απευθύνω]] ειρωνικές φράσεις, [[αστεΐζομαι]] (α. «σέ πειράζει, δεν το λέει στα [[σοβαρά]]» β. «πείραξε ο [[ένας]] τον άλλον και ήρθαν στα χέρια»)<br /><b>4.</b> [[δυσαρεστώ]] («μέ πείραξαν τα [[λόγια]] του»)<br /><b>5.</b> [[βλάπτω]], [[επιφέρω]] [[κακό]] («τον πειράζει το [[ποτό]]»)<br /><b>6.</b> (για ζώα, φυτά ή πράγματα) [[υφίσταμαι]] [[βλάβη]]<br /><b>7.</b> [[θίγω]], [[μετακινώ]], [[ανασκαλεύω]] («μην τά πειράζεις [[γιατί]] θα πέσουν»)<br /><b>8.</b> [[φθείρω]] ηθικώς<br /><b>9.</b> <b>απρόσ.</b> <i>δεν πειράζει</i><br />δεν βλάπτει ή δεν [[είναι]] οχληρό ή δυσάρεστο<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[δοκιμάζω]], [[εξετάζω]] («ἑαυτοὺς πειράζετε», ΚΔ)<br /><b>2.</b> απευθύνομαι σε κάποιον για [[κάτι]] («νῡν οὖν τί πειράζετε τὸν Θεόν», ΚΔ)<br /><b>3.</b> [[επιχειρώ]] [[κάτι]], [[αναλαμβάνω]] να [[κάνω]] [[κάτι]]<br /><b>4.</b> [[δοκιμάζω]] [[κάτι]] [[πάνω]] σε [[κάτι]] («[[ἄλλος]] γὰρ [[ἄλλην]] ἐπ' ἐμὲ πειράζει τέχνην», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>5.</b> <b>παθ.</b> <i>πειράζομαι</i><br />α) [[υφίσταμαι]] πειρασμό δελεαστικό για αποπλάνησή μου, [[υφίσταμαι]] [[δοκιμασία]] («ὁ Ἰησοῡς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῡ πνεύματος πειρασθῆναι ὑπὸ τοῡ διαβόλου», ΚΔ)<br />β) [[πάσχω]], βασανίζομαι από [[ασθένεια]]<br /><b>6.</b> (η μτχ. ενεργ. ενεστ. ως ουσ.) <i>ο πειράζων</i><br />ο [[διάβολος]], που εμβάλλει σε πειρασμό<br /><b>7.</b> <b>φρ.</b> «πειράζεται διὰ βασάνου» — ελέγχεται με [[δοκιμασία]] <b>(Μέν.)</b>.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. λ. [[πείρα]]]. | |||
}} | }} |