ἕτερος: Difference between revisions

{{lsm

|lsmtext='''ἕτερος:''' -α, -ον· Δωρ. [[ἅτερος]] <i>[ᾰ]</i>· [[αλλά]], [[ἅτερος]] <i>[ᾱ]</i>, Αττ. [[κράση]] αντί ὁ [[ἕτερος]], Ιων. [[οὕτερος]], Δωρ. [[ὥτερος]]· ουδ. [[θάτερον]], Αττ., Ιων. [[τοὔτερον]]· πληθ. <i>ἅτεροι</i>, [[θάτερα]], αντί <i>οἱ ἕτεροι</i>, <i>τὰ ἕτερα</i>, γεν. [[θατέρου]]· δοτ. [[θατέρῳ]]· θηλ. ονομ. <i>ἁτέρα</i>, δοτ. <i>θἀτέρᾳ</i>·<br /><b class="num">I.</b> Λατ. [[alter]], ο [[άλλος]], [[ένας]] από τους [[δύο]], <i>χειρὶ ἑτέρῃ</i>, σε Όμηρ., βλ. κατωτ. IV· χωλὸς ἕτερον [[πόδα]] κ.λπ.· [[έπειτα]], λέγεται για όλα τα πρόσωπα ή πράγματα που υπάρχουν σε ζεύγη, Λατ. [[alteruter]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τὴν ἑτ. πύλην</i>, [[μία]] εκ των [[δύο]], [[μία]] από τις [[δύο]] πύλες, σε Ηρόδ.· <i>δυοῖν ἀγαθοῖν τὸ ἕτ</i>., σε Θουκ. κ.λπ.· στον πληθ., ένα από τα [[δύο]] μέρη, το καθένα από τα οποία βρίσκεται σε πληθ., Λατ. alterutri, σε Όμηρ.<br /><b class="num">2.</b> σε διπλές προτάσεις, το [[ἕτερος]] (στον Πεζό λόγο ὁ [[ἕτερος]]) επαναλαμβάνεται, <i>ἕτερον μὲν ἔδωκε</i>, <i>ἕτερον δ' ἀνένευσε</i>, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> [[συχνά]] επαναλαμβάνεται μέσα στην [[ίδια]] [[πρόταση]], <i>ἐξ ἑτέρων ἕτερ' ἐστιν</i>, ο [[ένας]] στηρίζεται, εξαρτάται από τον [[άλλο]], σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἕτεροι ἑτέρων ἄρχουσι</i>, ο [[ένας]] κυβερνά, διοικεί, διατάζει, εξουσιάζει τον [[άλλο]], σε Θουκ.<br /><b class="num">4.</b> όπως το Λατ. [[alter]], = [[δεύτερος]], [[δεύτερος]], ἡ [[μέν]]..., <i>ἡ δ' ἑτέρη..</i>., <i>ἡ δὲ [[τρίτη]]..</i>., σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.· <i>ἡ ἑτέρα</i> (ενν. [[ἡμέρα]]), η δεύτερη [[μέρα]], δηλ. μεθ-[[αύριο]], σε Ξεν.· ομοίως, με αντωνυμίες που δηλώνουν [[ποσότητα]], ἕτερον [[τοσοῦτο]], [[άλλο]] τόσο στο [[μέγεθος]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> τίθεται σε χαλαρή [[σύνδεση]] αντί του [[ἄλλος]], Λατ. [[alius]], [[άλλος]], σε Όμηρ., Αττ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[άλλος]] από τον συνηθισμένο, [[διαφορετικός]], σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.· ἕτ. καὶ οὐχ ὁ [[αὐτός]], σε Δημ.· με γεν., [[άλλος]] από, [[διαφορετικός]] από, ἑτέρους [[τῶν]] [[νῦν]] ὄντων, σε Θουκ.· ομοίως και, <i>ἕτερον ἢ..</i>., σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[άλλος]] απ' αυτό που θα έπρεπε να είναι, [[άλλος]], όχι [[καλός]], ευφημ. αντί [[κακός]], όπως το Λατ. [[sequior]] αντί [[malus]], ἀγαθὰ ἢ [[θάτερα]], σε Δημ.· μόνο του, ἑτ. [[θυσία]], σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">IV.</b>ειδικότερες χρήσεις: <b>1. α)</b> ελλειπτικό, <i>τῇ ἐτέρᾳ</i> (ενν. <i>χειρί</i>), Επικ. <i>τῇ ἑτέρῃ</i> ή [[ἑτέρῃφι]], με το ένα [[χέρι]], σε Ομήρ. Ιλ.· [[ιδίως]], με το αριστερό [[χέρι]], σε Όμηρ. <b>β)</b> (ενν. [[ἡμέρα]]) κατά την επόμενη [[μέρα]], σε Σοφ., Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> επιρρηματικά με προθέσεις: <b>α)</b> ἐπὶ [[θάτερα]], προς το ένα ή το [[άλλο]] [[μέρος]], σε Θουκ., κλπ. <b>β)</b> κατὰ [[θάτερα]], στη [[μία]] ή στην [[άλλη]] [[πλευρά]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">V. 1.</b> επίρρ., [[ἑτέρως]], με τον ένα ή με τον [[άλλο]] τρόπο, σε Πλάτ.<br /><b class="num">2.</b> διαφορετικά, με [[άλλο]] τρόπο, σε Αριστοφ., Δημ.

}}