χαλδαϊκός: Difference between revisions

From LSJ

Αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε, κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν → Ask, and it shall be given you; seek, and ye shall find; knock, and it shall be opened unto you (Matthew 7:7)

Source
(46)
 
m (Text replacement - "αῑος" to "αῖος")
Line 1: Line 1:
{{grml
{{grml
|mltxt=-ή, -ό / χαλδαΐκός, -ή, -όν, ΝΜΑ [[Χαλδαῑος]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους Χαλδαίους ή στη [[χώρα]] τους<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «Χαλδαϊκή Εκκλησία»<br /><b>εκκλ.</b> [[τμήμα]] της Νεστοριανής Εκκλησίας, που είχε σημαντική [[παρουσία]] στη Μεσοποταμία και στην Περσία από τον 5ο αιώνα, [[αλλά]] διασκορπίστηκε αργότερα και, [[σήμερα]], [[είναι]] μια ουνιτική Εκκλησία με [[έδρα]] τη Βαγδάτη<br />β) «χαλδαϊκή [[γλώσσα]]» — αρχαία [[γλώσσα]] της βορειοανατολικής Ανατολίας, επίσημη [[γλώσσα]] της Ουραρτού από τον 9ο έως τον 6ο αιώνα π.Χ., αλλ. ουραρτική ή βανική [[γλώσσα]].
|mltxt=-ή, -ό / χαλδαΐκός, -ή, -όν, ΝΜΑ [[Χαλδαῖος]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους Χαλδαίους ή στη [[χώρα]] τους<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «Χαλδαϊκή Εκκλησία»<br /><b>εκκλ.</b> [[τμήμα]] της Νεστοριανής Εκκλησίας, που είχε σημαντική [[παρουσία]] στη Μεσοποταμία και στην Περσία από τον 5ο αιώνα, [[αλλά]] διασκορπίστηκε αργότερα και, [[σήμερα]], [[είναι]] μια ουνιτική Εκκλησία με [[έδρα]] τη Βαγδάτη<br />β) «χαλδαϊκή [[γλώσσα]]» — αρχαία [[γλώσσα]] της βορειοανατολικής Ανατολίας, επίσημη [[γλώσσα]] της Ουραρτού από τον 9ο έως τον 6ο αιώνα π.Χ., αλλ. ουραρτική ή βανική [[γλώσσα]].
}}
}}

Revision as of 12:55, 28 March 2021

Greek Monolingual

-ή, -ό / χαλδαΐκός, -ή, -όν, ΝΜΑ Χαλδαῖος
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους Χαλδαίους ή στη χώρα τους
2. φρ. «Χαλδαϊκή Εκκλησία»
εκκλ. τμήμα της Νεστοριανής Εκκλησίας, που είχε σημαντική παρουσία στη Μεσοποταμία και στην Περσία από τον 5ο αιώνα, αλλά διασκορπίστηκε αργότερα και, σήμερα, είναι μια ουνιτική Εκκλησία με έδρα τη Βαγδάτη
β) «χαλδαϊκή γλώσσα» — αρχαία γλώσσα της βορειοανατολικής Ανατολίας, επίσημη γλώσσα της Ουραρτού από τον 9ο έως τον 6ο αιώνα π.Χ., αλλ. ουραρτική ή βανική γλώσσα.