δεκουρίων: Difference between revisions
Πενίαν φέρειν οὐ παντός, ἀλλ' ἀνδρὸς σοφοῦ → Perferre inopiam non nisi sapientium est → nicht jeder meistert Armut, nur der weise Mann
(8) |
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ωνος, ὁ | |dgtxt=-ωνος, ὁ<br /><b class="num">• Grafía:</b> graf. δεκορ- <i>IGR</i> 1.499 (Lilibeo, imper.)<br />lat. <i>decurio</i><br /><b class="num">1</b> milit. [[decurión]] jefe de una <i>turma</i> de la caballería, Plb.6.25.2, <i>SB</i> 13012.1 (I d.C.), 12042.3 (II d.C.), <i>IMEG</i> 168.8-16 (Talmis, imper.), <i>Corinth</i>.8(2).276 (III d.C.), δ. σπείρης ᾱ Θηβαίων <i>SB</i> 4600.4 (Talmis, imper.), (εἴλης Κομμαγηνῶν) <i>IGR</i> 1.1336.4 (Talmis, imper.), τῆς β ἄλας <i>IGR</i> 3.1231 (Arabia, imper.), εἴλης βʹ Γαλλικῆς <i>SEG</i> 38.633 (Macedonia II d.C.), δ. [[βετρανός]] <i>IGR</i> 4.1154 (Lidia, imper.), cf. <i>IGBulg</i>.2.590 (Mesia, imper.).<br /><b class="num">2</b> [[decurión]], [[miembro de la curia o consejo municipal]], [[concejal]], <i>IGR</i> 1.499 (Lilibeo, imper.).<br /><b class="num">3</b> en la admin. imper. [[decurión]], [[jefe de una decuria de libertos o esclavos imperiales]] οἱ δεκουρίωνες, ἡ φαμιλία, αἱ σύνοδοι <i>IGR</i> 4.102 (Mitilene I a.C.), cf. Robert, <i>OMS</i> 2.792 (Mitilene, imper.)<br /><b class="num">•</b>tít. honorífico en la corte imperial, Ath.Al.<i>Apol.Sec</i>.56.1, <i>IPh</i>.216.6 (VI d.C.).<br /><b class="num">4</b> en la ordenación polít. de Rómulo n. de los jefes al mando de cada uno de los diez grupos en que estaban divididas las curias o φράτραι, D.H.2.7, ὁ Ῥωμύλος δεκουρίωνας τῶν ἱερῶν φροντιστὰς προεστήσατο Lyd.<i>Mag</i>.1.9. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=(-ωνος), ο<br />(στους Ρωμαίους) ο [[αρχηγός]] της δεκουρίας. [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <b>λατ.</b> <i>decurio</i>]. | |mltxt=(-ωνος), ο<br />(στους Ρωμαίους) ο [[αρχηγός]] της δεκουρίας. [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <b>λατ.</b> <i>decurio</i>]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 09:45, 20 July 2021
Spanish (DGE)
-ωνος, ὁ
• Grafía: graf. δεκορ- IGR 1.499 (Lilibeo, imper.)
lat. decurio
1 milit. decurión jefe de una turma de la caballería, Plb.6.25.2, SB 13012.1 (I d.C.), 12042.3 (II d.C.), IMEG 168.8-16 (Talmis, imper.), Corinth.8(2).276 (III d.C.), δ. σπείρης ᾱ Θηβαίων SB 4600.4 (Talmis, imper.), (εἴλης Κομμαγηνῶν) IGR 1.1336.4 (Talmis, imper.), τῆς β ἄλας IGR 3.1231 (Arabia, imper.), εἴλης βʹ Γαλλικῆς SEG 38.633 (Macedonia II d.C.), δ. βετρανός IGR 4.1154 (Lidia, imper.), cf. IGBulg.2.590 (Mesia, imper.).
2 decurión, miembro de la curia o consejo municipal, concejal, IGR 1.499 (Lilibeo, imper.).
3 en la admin. imper. decurión, jefe de una decuria de libertos o esclavos imperiales οἱ δεκουρίωνες, ἡ φαμιλία, αἱ σύνοδοι IGR 4.102 (Mitilene I a.C.), cf. Robert, OMS 2.792 (Mitilene, imper.)
•tít. honorífico en la corte imperial, Ath.Al.Apol.Sec.56.1, IPh.216.6 (VI d.C.).
4 en la ordenación polít. de Rómulo n. de los jefes al mando de cada uno de los diez grupos en que estaban divididas las curias o φράτραι, D.H.2.7, ὁ Ῥωμύλος δεκουρίωνας τῶν ἱερῶν φροντιστὰς προεστήσατο Lyd.Mag.1.9.
Greek Monolingual
(-ωνος), ο
(στους Ρωμαίους) ο αρχηγός της δεκουρίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. decurio].
