Διοσκορίδης: Difference between revisions

m
no edit summary
mNo edit summary
mNo edit summary
Line 1: Line 1:
==Wikipedia EN==
==Wikipedia EN==
1. [[Pedanius Dioscorides]] (Greek: [[Πεδάνιος Διοσκουρίδης]], Pedánios Dioskourídēs; c. 40–90 AD) was a Greek physician, pharmacologist, botanist, and author of De materia medica (Περὶ ὕλης ἰατρικῆς, On Medical Material) —a 5-volume Greek encyclopedia about herbal medicine and related medicinal substances (a pharmacopeia), that was widely read for more than 1,500 years. He was employed as a physician in the Roman army.
<b class="num">1</b> [[Pedanius Dioscorides]] (Greek: [[Πεδάνιος Διοσκουρίδης]], Pedánios Dioskourídēs; c. 40–90 AD) was a Greek physician, pharmacologist, botanist, and author of De materia medica (Περὶ ὕλης ἰατρικῆς, On Medical Material) —a 5-volume Greek encyclopedia about herbal medicine and related medicinal substances (a pharmacopeia), that was widely read for more than 1,500 years. He was employed as a physician in the Roman army.


Between AD 50 and 70 Dioscorides wrote a five-volume book in his native Greek, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (Perì hylēs íatrikēs), known in Western Europe more often by its Latin title De materia medica ("On Medical Material"), which became the precursor to all modern pharmacopeias.
Between AD 50 and 70 Dioscorides wrote a five-volume book in his native Greek, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (Perì hylēs íatrikēs), known in Western Europe more often by its Latin title De materia medica ("On Medical Material"), which became the precursor to all modern pharmacopeias.
Line 18: Line 18:
The plant genus Dioscorea, which includes the yam, was named after him by Linnaeus. A butterfly, the Bush hopper, Ampittia dioscorides which is found from India southeast towards Indonesia and east towards China, is named after him.
The plant genus Dioscorea, which includes the yam, was named after him by Linnaeus. A butterfly, the Bush hopper, Ampittia dioscorides which is found from India southeast towards Indonesia and east towards China, is named after him.


2. [[Dioscorides]] (Greek: [[Διοσκουρίδης]], Dioskourídēs; 3rd century BC) was a Greek epigrammatist of the Hellenistic period. Dioscorides was the author of thirty-nine epigrams in the Greek Anthology. His epigrams are chiefly upon the great men and women of antiquity, especially the poets. One of them would seem, from its title in the Vatican MS., Διοσκορίδου Νικοπολίτου, to be the production of a later writer. The epigrams of Dioscorides were included in the Garland of Meleager.
<b class="num">2</b> [[Dioscorides]] (Greek: [[Διοσκουρίδης]], Dioskourídēs; 3rd century BC) was a Greek epigrammatist of the Hellenistic period. Dioscorides was the author of thirty-nine epigrams in the Greek Anthology. His epigrams are chiefly upon the great men and women of antiquity, especially the poets. One of them would seem, from its title in the Vatican MS., Διοσκορίδου Νικοπολίτου, to be the production of a later writer. The epigrams of Dioscorides were included in the Garland of Meleager.
 
<b class="num">3</b> [[Dioscurides]] (nephew of [[Antigonus]] I) (fl. 314–313 BC), an admiral during the Wars of the Diadochi.
 
<b class="num">4</b> [[Dioscorides]] (Greek: [[Διοσκορίδης]], fl. 225 BC), sometimes known as [[Dioscurides]], was a Stoic philosopher, the father of [[Zeno]] of Tarsus and a pupil of [[Chrysippus]]. All other information has been lost. Another Dioscorides is mentioned by [[Diogenes]] Laërtius. This philosopher was a [[Pyrrhonist]], and was a student of [[Timon]] of [[Phlius]].
==Wikipedia EL==
==Wikipedia EL==
# Ο [[Διοσκορίδης]] ή [[Διοσκουρίδης]] (3ος αι. π.Χ.) ήταν ο τελευταίος από τους μεγάλους επιγραμματοποιούς των Αλεξανδρινών χρόνων. Ως πιθανός τόπος καταγωγής του αναφέρεται η Ισσός. Ήταν μιμητής του Ασκληπιάδη και τα ποιήματά του είχαν τα πιο διαφορετικά θέματα. Ηρωϊκά, ερωτικά (από τα τολμηρότερα της Παλατινής Ανθολογίας), αφιερωμένα σε ποιητές, παιδεραστικά, και άλλα που μιλούσαν για απλούς ανθρώπους. Σαράντα από αυτά βρίσκονται συγκεντρωμένα στην Παλατινή Ανθολογία παρμένα από τον Στέφανο του Μελέαγρου.
<b class="num">1</b> Ο [[Διοσκορίδης]] ή [[Διοσκουρίδης]] (3ος αι. π.Χ.) ήταν ο τελευταίος από τους μεγάλους επιγραμματοποιούς των Αλεξανδρινών χρόνων. Ως πιθανός τόπος καταγωγής του αναφέρεται η Ισσός. Ήταν μιμητής του Ασκληπιάδη και τα ποιήματά του είχαν τα πιο διαφορετικά θέματα. Ηρωϊκά, ερωτικά (από τα τολμηρότερα της Παλατινής Ανθολογίας), αφιερωμένα σε ποιητές, παιδεραστικά, και άλλα που μιλούσαν για απλούς ανθρώπους. Σαράντα από αυτά βρίσκονται συγκεντρωμένα στην Παλατινή Ανθολογία παρμένα από τον Στέφανο του Μελέαγρου.
# Ο [[Διοσκορίδης]] ή Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος ή Αναζαρβεύς (περίπου 10 μ. Χ. - 90 μ.Χ.) ήταν σημαντικός ιατρός, ριζοτόμος, φαρμακοποιός - φαρμακολόγος και βοτανολόγος. Εκτός από Πεδάνιος αποκαλείται και Αναζαρβεύς και αυτό το επέλεξε ο ίδιος, για να τιμήσει τον τόπον καταγωγής της μητέρας του, την Ανάζαρβον της Κιλικίας. Υπηρέτησε ως Ιατρός στον Ρωμαϊκό Στρατό επί της εποχής των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Κλαυδίου (41-54 μ.Χ.) και Νέρωνος (54-68 μ.Χ.), άρα, αν και δεν είναι γνωστό το ακριβές έτος της γεννήσεώς του, θα πρέπει να υποτεθεί ότι εγεννήθη στις αρχές του 1ου αι. μ.Χ., ήτοι περίπου το 10 μ. Χ. και θα απέθανε περί το τέλη του 1ου αι. μ.Χ., πιθανώς περί το 90 μ.Χ. Ο Διοσκουρίδης είναι γνωστός κυρίως για το πεντάτομο έργο του «Περὶ ὕλης ἰατρικῆς», με τη μεγάλη επιρροή στη φαρμακολογία μέχρι το 1600 μ.Χ.. Υπάρχουν πολλά αντίγραφα του έργου του, ακόμη και του 5ου αιώνα. Θεωρείται ο μεγαλύτερος φαρμακολόγος της αρχαιότητας, η επιστημονική προσφορά του οποίου θεωρείται εφάμιλλη με εκείνη του Θεοφράστου του Ερέσιου στη βοτανική. Τα χειρόγραφα με την πραγματεία του Διοσκουρίδη, ιδιαίτερα τα παλαιότερα, όπως ο κώδικας της μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου όρους, της Κωνσταντινούπουλης που βρίσκεται στη βιβλιοθήκη της Βιέννης, της Νάπολης και του Μίτσιγκαν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σε μικρογραφία του 15ου αιώνα παρίσταται η Σοφία και η Εύρεσις να δείχνουν το φαρμακευτικό φυτό Μανδραγόρας ο φαρμακευτικός (Mandragora officinarum) και ένα ζωγράφο να το απεικονίζει. Ο Διοσκουρίδης ως στρατιωτικός Ιατρός είχε την δυνατότητα να περιέλθει τις περισσότερες περιοχές του γνωστού τότε κόσμου, να κάνει προσωπικές παρατηρήσεις, αναφορικά με φαρμακευτικά φυτά, αλλά και χρησιμοποιώντας τις μέχρι τότε αποθησαυρισμένες γνώσεις σχετικά με τα διάφορα φυτά και κυρίως τα φαρμακευτικά, διέσωσε πολύτιμες πληροφορίες. Μεταξύ άλλων αναφέρει για σχεδόν κάθε ένα φυτό, όλα τα διάφορα ονόματα, το οποίο αυτό έφερε και διά του τρόπου αυτού βοηθά στην συσχέτιση και την ταύτιση πολλών φυτών, που διαφορετικά αυτό θα ήταν δύσκολο. Στα σωζόμενα παλαιά χειρόγραφα του έργου του υπάρχουν μεν απεικονίσεις των περιγραφομένων φυτών, πολλές φορές όμως αυτές δεν ανταποκρίνονται τόσο στην πραγματική μορφή του φυτού, αλλά σε αυτά, τα οποία περί αυτού επιστεύοντο ή που θα ανέμενε κανείς από αυτό.


<b class="num">2</b> Ο [[Διοσκορίδης]] ή Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος ή Αναζαρβεύς (περίπου 10 μ. Χ. - 90 μ.Χ.) ήταν σημαντικός ιατρός, ριζοτόμος, φαρμακοποιός - φαρμακολόγος και βοτανολόγος. Εκτός από Πεδάνιος αποκαλείται και Αναζαρβεύς και αυτό το επέλεξε ο ίδιος, για να τιμήσει τον τόπον καταγωγής της μητέρας του, την Ανάζαρβον της Κιλικίας. Υπηρέτησε ως Ιατρός στον Ρωμαϊκό Στρατό επί της εποχής των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Κλαυδίου (41-54 μ.Χ.) και Νέρωνος (54-68 μ.Χ.), άρα, αν και δεν είναι γνωστό το ακριβές έτος της γεννήσεώς του, θα πρέπει να υποτεθεί ότι εγεννήθη στις αρχές του 1ου αι. μ.Χ., ήτοι περίπου το 10 μ. Χ. και θα απέθανε περί το τέλη του 1ου αι. μ.Χ., πιθανώς περί το 90 μ.Χ. Ο Διοσκουρίδης είναι γνωστός κυρίως για το πεντάτομο έργο του «Περὶ ὕλης ἰατρικῆς», με τη μεγάλη επιρροή στη φαρμακολογία μέχρι το 1600 μ.Χ.. Υπάρχουν πολλά αντίγραφα του έργου του, ακόμη και του 5ου αιώνα. Θεωρείται ο μεγαλύτερος φαρμακολόγος της αρχαιότητας, η επιστημονική προσφορά του οποίου θεωρείται εφάμιλλη με εκείνη του Θεοφράστου του Ερέσιου στη βοτανική. Τα χειρόγραφα με την πραγματεία του Διοσκουρίδη, ιδιαίτερα τα παλαιότερα, όπως ο κώδικας της μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου όρους, της Κωνσταντινούπουλης που βρίσκεται στη βιβλιοθήκη της Βιέννης, της Νάπολης και του Μίτσιγκαν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σε μικρογραφία του 15ου αιώνα παρίσταται η Σοφία και η Εύρεσις να δείχνουν το φαρμακευτικό φυτό Μανδραγόρας ο φαρμακευτικός (Mandragora officinarum) και ένα ζωγράφο να το απεικονίζει. Ο Διοσκουρίδης ως στρατιωτικός Ιατρός είχε την δυνατότητα να περιέλθει τις περισσότερες περιοχές του γνωστού τότε κόσμου, να κάνει προσωπικές παρατηρήσεις, αναφορικά με φαρμακευτικά φυτά, αλλά και χρησιμοποιώντας τις μέχρι τότε αποθησαυρισμένες γνώσεις σχετικά με τα διάφορα φυτά και κυρίως τα φαρμακευτικά, διέσωσε πολύτιμες πληροφορίες. Μεταξύ άλλων αναφέρει για σχεδόν κάθε ένα φυτό, όλα τα διάφορα ονόματα, το οποίο αυτό έφερε και διά του τρόπου αυτού βοηθά στην συσχέτιση και την ταύτιση πολλών φυτών, που διαφορετικά αυτό θα ήταν δύσκολο. Στα σωζόμενα παλαιά χειρόγραφα του έργου του υπάρχουν μεν απεικονίσεις των περιγραφομένων φυτών, πολλές φορές όμως αυτές δεν ανταποκρίνονται τόσο στην πραγματική μορφή του φυτού, αλλά σε αυτά, τα οποία περί αυτού επιστεύοντο ή που θα ανέμενε κανείς από αυτό.
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=-ου, ὁ<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. y beoc. -κορίδας <i>IG</i> 7.4156, <i>SEG</i> 30.448C (ambas Beocia III a.C.), jón. y frec. tard. -κουρίδης Plu.<i>Ages</i>.35, D.H.<i>Din</i>.12.19, Ath.11a, D.L.9.114, D.C.42.41.3, Philostr.<i>VA</i> 5.43, Synes.<i>Ep</i>.49, Aët.1.147, -κουρίδας <i>SEG</i> 12.219.5 (Delfos III a.C.), -κωρίδας <i>ICr</i>.1.22.2.13 (II a.C.)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [sg. gen. -ίδαο <i>IG</i> 7.4156, <i>SEG</i> 30.448C (ambas Beocia III a.C.), -ίδεω Call.<i>Fr</i>.384a.1, -ίδους Gal.19.64, Ptol.<i>Geog</i>.6.7.45, 8.22.17, <i>Praec.Salubr</i>.tít., Aët.6.16, <i>Hippiatr.Cant</i>.57.3]<br />[[Dioscórides]] o [[Dioscúrides]]<br /><b class="num">I</b> personajes de alguna relevancia política<br /><b class="num">1</b> navarca, sobrino de Antígono Monoftalmo, venció a los atenienses el 314 a.C., D.S.19.62.<br /><b class="num">2</b> padre de Sosibio, ministro de Ptolomeo IV Filopátor al que Calímaco dedicó una elegía, Call.<i>Fr</i>.384a.1, <i>IKnidos</i> 112 (III a.C.), <i>IG</i> 7.507.3 (Tanagra III a.C.), 11(4).649.13 (Delos III a.C.).<br /><b class="num">3</b> amigo de Sinesio, Synes.<i>Ep</i>.79, l.c.<br /><b class="num">II</b> en rel. con lit., rét., fil.<br /><b class="num">1</b> discípulo de Isócrates autor de un tratado sobre la constitución espartana y otro sobre Homero, Plu.<i>Lyc</i>.11, l.c., Ath.11a, D.L.9.114.<br /><b class="num">2</b> poeta epigramático, Diosc., I.<br /><b class="num">3</b> cómico del III a.C. <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.2325.178 (III a.C.).<br /><b class="num">4</b> chipriota, filósofo escéptico, discípulo de Timón de Fliunte, D.L.9.115.<br /><b class="num">5</b> discípulo de Crisipo y padre del estoico Zenón de Tarso, D.L.7.190.<br /><b class="num">6</b> n. de varios hist. de identificación dud., Diosc.Hist., I.<br /><b class="num">7</b> gramático de época de Hadriano, editor de Hipócrates, Diosc.Gloss., I.<br /><b class="num">III</b> médicos<br /><b class="num">1</b> Facas, médico alejandrino de época de Cleopatra, Erot.5.7, Dsc.Ph., I.<br /><b class="num">2</b> Pedanio, de Anazarba, famoso médico de Claudio y Nerón, Gal.11.805, l.c., Aët.1.217, St.Byz.s.u. [[Ἀνάζαρβα]], Dsc., I.<br /><b class="num">IV</b> artistas plásticos<br /><b class="num">1</b> famoso orfebre de época de Augusto, Plin.<i>HN</i> 37.8, Suet.<i>Aug</i>.50.<br /><b class="num">2</b> samio, autor de mosaicos en Pompeya <i>IG</i> 14.703.<br /><b class="num">V</b> geog. νῆσος Διοσκουρίδου [[Isla de Dioscórides]] al sur de la Península Arábiga, actual Socotora <i>Peripl.M.Rubri</i> 30, Ptol.<i>Geog</i>.8.22.17, St.Byz.s.u. [[Διοσκουριάς]], tb. Διοσκορίδους πόλις Ptol.<i>Geog</i>.6.7.45.
|dgtxt=-ου, ὁ<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. y beoc. -κορίδας <i>IG</i> 7.4156, <i>SEG</i> 30.448C (ambas Beocia III a.C.), jón. y frec. tard. -κουρίδης Plu.<i>Ages</i>.35, D.H.<i>Din</i>.12.19, Ath.11a, D.L.9.114, D.C.42.41.3, Philostr.<i>VA</i> 5.43, Synes.<i>Ep</i>.49, Aët.1.147, -κουρίδας <i>SEG</i> 12.219.5 (Delfos III a.C.), -κωρίδας <i>ICr</i>.1.22.2.13 (II a.C.)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [sg. gen. -ίδαο <i>IG</i> 7.4156, <i>SEG</i> 30.448C (ambas Beocia III a.C.), -ίδεω Call.<i>Fr</i>.384a.1, -ίδους Gal.19.64, Ptol.<i>Geog</i>.6.7.45, 8.22.17, <i>Praec.Salubr</i>.tít., Aët.6.16, <i>Hippiatr.Cant</i>.57.3]<br />[[Dioscórides]] o [[Dioscúrides]]<br /><b class="num">I</b> personajes de alguna relevancia política<br /><b class="num">1</b> navarca, sobrino de Antígono Monoftalmo, venció a los atenienses el 314 a.C., D.S.19.62.<br /><b class="num">2</b> padre de Sosibio, ministro de Ptolomeo IV Filopátor al que Calímaco dedicó una elegía, Call.<i>Fr</i>.384a.1, <i>IKnidos</i> 112 (III a.C.), <i>IG</i> 7.507.3 (Tanagra III a.C.), 11(4).649.13 (Delos III a.C.).<br /><b class="num">3</b> amigo de Sinesio, Synes.<i>Ep</i>.79, l.c.<br /><b class="num">II</b> en rel. con lit., rét., fil.<br /><b class="num">1</b> discípulo de Isócrates autor de un tratado sobre la constitución espartana y otro sobre Homero, Plu.<i>Lyc</i>.11, l.c., Ath.11a, D.L.9.114.<br /><b class="num">2</b> poeta epigramático, Diosc., I.<br /><b class="num">3</b> cómico del III a.C. <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.2325.178 (III a.C.).<br /><b class="num">4</b> chipriota, filósofo escéptico, discípulo de Timón de Fliunte, D.L.9.115.<br /><b class="num">5</b> discípulo de Crisipo y padre del estoico Zenón de Tarso, D.L.7.190.<br /><b class="num">6</b> n. de varios hist. de identificación dud., Diosc.Hist., I.<br /><b class="num">7</b> gramático de época de Hadriano, editor de Hipócrates, Diosc.Gloss., I.<br /><b class="num">III</b> médicos<br /><b class="num">1</b> Facas, médico alejandrino de época de Cleopatra, Erot.5.7, Dsc.Ph., I.<br /><b class="num">2</b> Pedanio, de Anazarba, famoso médico de Claudio y Nerón, Gal.11.805, l.c., Aët.1.217, St.Byz.s.u. [[Ἀνάζαρβα]], Dsc., I.<br /><b class="num">IV</b> artistas plásticos<br /><b class="num">1</b> famoso orfebre de época de Augusto, Plin.<i>HN</i> 37.8, Suet.<i>Aug</i>.50.<br /><b class="num">2</b> samio, autor de mosaicos en Pompeya <i>IG</i> 14.703.<br /><b class="num">V</b> geog. νῆσος Διοσκουρίδου [[Isla de Dioscórides]] al sur de la Península Arábiga, actual Socotora <i>Peripl.M.Rubri</i> 30, Ptol.<i>Geog</i>.8.22.17, St.Byz.s.u. [[Διοσκουριάς]], tb. Διοσκορίδους πόλις Ptol.<i>Geog</i>.6.7.45.
}}
}}