καταφθίω: Difference between revisions

m
Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$4$3$1$2"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$4$3$1$2")
Line 12: Line 12:
{{bailly
{{bailly
|btext=<b>1</b> <i>Act. (seul. fut.</i> καταφθίσω <i>et ao.</i> κατέφθισα) gâter, consumer, faire dépérir, détruire, acc.;<br /><b>2</b> <i>Pass. (seul. ao.2 ind. 3ᵉ sg.</i> κατέφθιτο, <i>inf.</i> καταφθίσθαι, <i>part. [[καταφθίμενος]]</i>) être gâté, consumé, détruit, mort, éteint.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[φθίω]].
|btext=<b>1</b> <i>Act. (seul. fut.</i> καταφθίσω <i>et ao.</i> κατέφθισα) gâter, consumer, faire dépérir, détruire, acc.;<br /><b>2</b> <i>Pass. (seul. ao.2 ind. 3ᵉ sg.</i> κατέφθιτο, <i>inf.</i> καταφθίσθαι, <i>part. [[καταφθίμενος]]</i>) être gâté, consumé, détruit, mort, éteint.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[φθίω]].
}}
{{elnl
|elnltext=κατα-φθίω en καταφθίνω, causat. alleen fut. καταφθίσω en aor. κατέφθισα; intrans. alleen aor. κατέφθιτο, poët. ptc. sync. καπφθίμενος; ptc. perf. κατεφθινηκώς met acc. te gronde richten, vernietigen:. παλαιὰς δαιμονὰς καταφθίσας na de oude machtsverdelingen te hebben vernietigd Aeschl. Eum. 727; κατὰ μὲν φθίσας τὰν γαμψώνυχα παρθένον χρησμῳδόν toen u de profeterende jonge vrouw met kromme klauwen had vernietigd Soph. OT 1198. intrans., act. en med., van personen sterven, wegkwijnen:; σεῖο καταφθιμένοιο als jij dood zou zijn Il. 22.288; ἀγρίᾳ νόσῳ καταφθίνοντα wegterend door een wrede ziekte Soph. Ph. 266; van zaken vergaan, verkomen, verdwijnen:. καί νύ κεν ἤια πάντα κατέφθιτο en nu zou alle proviand zijn opgeraakt Od. 4.363; σῶμα κατεφθινηκός een verzwakt lichaam Plut. Cic. 14.6.
}}
{{elru
|elrutext='''καταφθίω:''' (pass.: 3 л. sing. aor. [[κατέφθιτο]], part. [[καταφθίμενος]], inf. καταφθίσθαι) губить (τινά Hom., Soph.); уничтожать (παλαιὰς διανομάς Aesch.); pass. погибать, гибнуть, исчезать: ὡς ἀγαθὸν καὶ παῖδα καταφθιμένοιο λιπέσθαι [[ἀνδρός]] Hom. как хорошо, когда у погибшего мужа остается сын; [[ἤϊα]] πάντα [[κατέφθιτο]] Hom. все дорожные припасы были истрачены; οἱ καταφθίμενοι HH мертвецы; [[ἐπεὶ]] δὲ [[φέγγος]] ἡλίου [[κατέφθιτο]] Aesch. когда же погас свет солнца.
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 24: Line 30:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''καταφθίω:'''<b class="num">I.</b> μτβ., στον μέλ. κατα-φθίσω [ῑ], αόρ. αʹ <i>κατ-έφθῐσα</i>, [[καταστρέφω]], [[αφανίζω]], [[εξολοθρεύω]], σε Ομήρ. Οδ., Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> Παθ., Επικ. αόρ. βʹ κατ-εφθίμην [ῐ], απαρ. <i>καταφθίσθαι</i>· ποιητ. καπ-[[φθίμενος]]· είμαι κατεστραμμένος, αφανισμένος, εξολοθρευμένος, [[ἤϊα]] πάντα [[κατέφθιτο]], οι προμήθειες καταναλώθηκαν όλες, σε Ομήρ. Οδ.· ὡς καὶ σὺ καταφθίσθαι [[ὤφελες]], [[μακάρι]] να είχες χαθεί, στο ίδ.· [[σεῖο]] καταφθιμένοιο, αν είχες πεθάνει, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ἐκεῖ]] [[κατέφθιτο]], πέθανε [[εκεί]], σε Αισχύλ.· [[φέγγος]] ἡλίου [[κατέφθιτο]], χάθηκε το φως του ήλιου, στον ίδ.
|lsmtext='''καταφθίω:'''<b class="num">I.</b> μτβ., στον μέλ. κατα-φθίσω [ῑ], αόρ. αʹ <i>κατ-έφθῐσα</i>, [[καταστρέφω]], [[αφανίζω]], [[εξολοθρεύω]], σε Ομήρ. Οδ., Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> Παθ., Επικ. αόρ. βʹ κατ-εφθίμην [ῐ], απαρ. <i>καταφθίσθαι</i>· ποιητ. καπ-[[φθίμενος]]· είμαι κατεστραμμένος, αφανισμένος, εξολοθρευμένος, [[ἤϊα]] πάντα [[κατέφθιτο]], οι προμήθειες καταναλώθηκαν όλες, σε Ομήρ. Οδ.· ὡς καὶ σὺ καταφθίσθαι [[ὤφελες]], [[μακάρι]] να είχες χαθεί, στο ίδ.· [[σεῖο]] καταφθιμένοιο, αν είχες πεθάνει, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ἐκεῖ]] [[κατέφθιτο]], πέθανε [[εκεί]], σε Αισχύλ.· [[φέγγος]] ἡλίου [[κατέφθιτο]], χάθηκε το φως του ήλιου, στον ίδ.
}}
{{elru
|elrutext='''καταφθίω:''' (pass.: 3 л. sing. aor. [[κατέφθιτο]], part. [[καταφθίμενος]], inf. καταφθίσθαι) губить (τινά Hom., Soph.); уничтожать (παλαιὰς διανομάς Aesch.); pass. погибать, гибнуть, исчезать: ὡς ἀγαθὸν καὶ παῖδα καταφθιμένοιο λιπέσθαι [[ἀνδρός]] Hom. как хорошо, когда у погибшего мужа остается сын; [[ἤϊα]] πάντα [[κατέφθιτο]] Hom. все дорожные припасы были истрачены; οἱ καταφθίμενοι HH мертвецы; [[ἐπεὶ]] δὲ [[φέγγος]] ἡλίου [[κατέφθιτο]] Aesch. когда же погас свет солнца.
}}
{{elnl
|elnltext=κατα-φθίω en καταφθίνω, causat. alleen fut. καταφθίσω en aor. κατέφθισα; intrans. alleen aor. κατέφθιτο, poët. ptc. sync. καπφθίμενος; ptc. perf. κατεφθινηκώς met acc. te gronde richten, vernietigen:. παλαιὰς δαιμονὰς καταφθίσας na de oude machtsverdelingen te hebben vernietigd Aeschl. Eum. 727; κατὰ μὲν φθίσας τὰν γαμψώνυχα παρθένον χρησμῳδόν toen u de profeterende jonge vrouw met kromme klauwen had vernietigd Soph. OT 1198. intrans., act. en med., van personen sterven, wegkwijnen:; σεῖο καταφθιμένοιο als jij dood zou zijn Il. 22.288; ἀγρίᾳ νόσῳ καταφθίνοντα wegterend door een wrede ziekte Soph. Ph. 266; van zaken vergaan, verkomen, verdwijnen:. καί νύ κεν ἤια πάντα κατέφθιτο en nu zou alle proviand zijn opgeraakt Od. 4.363; σῶμα κατεφθινηκός een verzwakt lichaam Plut. Cic. 14.6.
}}
}}