ὅμαυλος: Difference between revisions
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />dont la flûte est à l'unisson ; <i>fig.</i> qui est en harmonie.<br />'''Étymologie:''' [[ὁμός]], [[αὐλός]]. | |btext=ος, ον :<br />dont la flûte est à l'unisson ; <i>fig.</i> qui est en harmonie.<br />'''Étymologie:''' [[ὁμός]], [[αὐλός]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὅμαυλος:''' [[αὐλή]] находящийся по соседству, соседний ([[χθών]] Soph.).<br />[[αὐλός]] согласно звучащий, однозвучный, т. е. сопутствующий ([[γῆρυς]] Soph.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὅμαυλος:''' -ον ([[αὐλή]]),·<br /><b class="num">I.</b> [[συγκάτοικος]],<br /><b class="num">II.</b> ([[αὐλός]]) αυτός που συνηχεί ή βρίσκεται σε [[συμφωνία]], σε Σοφ. | |lsmtext='''ὅμαυλος:''' -ον ([[αὐλή]]),·<br /><b class="num">I.</b> [[συγκάτοικος]],<br /><b class="num">II.</b> ([[αὐλός]]) αυτός που συνηχεί ή βρίσκεται σε [[συμφωνία]], σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ὅμ-αυλος, ον, [αὐλη]<br />[[sounding]] [[together]] or in [[concert]], Soph. | |mdlsjtxt=ὅμ-αυλος, ον, [αὐλη]<br />[[sounding]] [[together]] or in [[concert]], Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:53, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, (αὐλή) A living together, companion, θεῶν ὅμαυλοι POxy.1083 Fr.1.8 (Satyric drama), cf. Hsch., Phot. 2 neighbouring, τὴν ὅ. χθόνα S.Fr.24.5. II (αὐλός) playing together on the flute, sounding together in concert, γῆρας Id.OT 187 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 329] 1) zusammenwohnend, bes. Gatte, Gattinn (?). – 2) (αὐλός), zusammenflötend, d. i. zusammenstimmend, einstimmig, παιὰν δὲ λάμπει στονόεσσά τε γῆρυς ὅμαυλος, Soph. O. R. 187, Schol. ὁμόφωνος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont la flûte est à l'unisson ; fig. qui est en harmonie.
Étymologie: ὁμός, αὐλός.
Russian (Dvoretsky)
ὅμαυλος: αὐλή находящийся по соседству, соседний (χθών Soph.).
αὐλός согласно звучащий, однозвучный, т. е. сопутствующий (γῆρυς Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ὅμαυλος: -ον, (αὐλή), ὁμοῦ αὐλιζόμενος, ὁμόκοιτος, Ἡσύχ., Φώτ.· - γειτνιάζων, γείτων, τὴν ὅμ. χθόνα Σοφ. (Ἀποσπ. 19) παρὰ Στράβ., ἐκ διορθώσεως τοῦ Δινδ. ἀντὶ ὅμαυδον. ΙΙ. (αὐλὸς) ὁμοῦ ἠχῶν, στονόεσσά τε γῆρυς ὅμαυλος ὁ αὐτ. ἐν Οἰδ. Τυρ. 187.
Greek Monotonic
ὅμαυλος: -ον (αὐλή),·
I. συγκάτοικος,
II. (αὐλός) αυτός που συνηχεί ή βρίσκεται σε συμφωνία, σε Σοφ.
