ἐπικραίνω: Difference between revisions

6_6
(13_6a)
(6_6)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0952.png Seite 952]] vollenden, in Erfüllung gehen lassen; ἀρὴν ἐπικρήνειε Il. 15, 599; Ζεὺς δ' ἐπέκρανεν [[τέλος]] Aesch. Suppl. 619; ςάμου πικρὰς τελευτάς Ag. 724; ἄλλων ποινὰγ θανάτων ἐπικρανεῖ 1313; zu Ende bringen, δαμίων, ὃς ταῦτ' ἐπέκρανεν Soph. Phil. 1454; sp. D.; [[τέρμα]] γὰρ εἴς με βίου Μοῖρ' ἐπέκρανε [[τόδε]] Ep. ad. 734 (App. 148). – In H. h. Merc. 531, ([[ῥάβδος]]) πάντας ἐπικραίνουσα θεούς, wird es beherrschen, lenken übersetzt, l. d., Herm. will πάντας ἐπικραίνουσ' οἴμους ἐπέων ändern.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0952.png Seite 952]] vollenden, in Erfüllung gehen lassen; ἀρὴν ἐπικρήνειε Il. 15, 599; Ζεὺς δ' ἐπέκρανεν [[τέλος]] Aesch. Suppl. 619; ςάμου πικρὰς τελευτάς Ag. 724; ἄλλων ποινὰγ θανάτων ἐπικρανεῖ 1313; zu Ende bringen, δαμίων, ὃς ταῦτ' ἐπέκρανεν Soph. Phil. 1454; sp. D.; [[τέρμα]] γὰρ εἴς με βίου Μοῖρ' ἐπέκρανε [[τόδε]] Ep. ad. 734 (App. 148). – In H. h. Merc. 531, ([[ῥάβδος]]) πάντας ἐπικραίνουσα θεούς, wird es beherrschen, lenken übersetzt, l. d., Herm. will πάντας ἐπικραίνουσ' οἴμους ἐπέων ändern.
}}
{{ls
|lstext='''ἐπικραίνω''': Ἐπικ. -κραιαίνω: μέλλ. -κρᾰνῶ (ἀλλὰ ἐπικρᾱνεῖ ἢ ἀντεπικρᾱνεῖ Αἰσχύλ. Ἀγ. 1340, περὶ ὧν ἴδε ἐν λέξει [[φαίνω]])˙ ἀόρ. α΄ -έκρᾱνα, Ἐπικ. -έκρηνα, -εκρήηνα: - Μέσ., ἐπεκρήναντο Κόϊντ. Σμ. 14. 297. Ἐπιτελῶ, ἐκτελῶ, ἐκπληρῶ, Ὅμ., μόνον ἐν τῇ Ἰλ., κλπ.˙ ἀρὴν πᾶσαν ἐπικρήνειε, «ἐπιτελέσειε» (Σχόλ.), Ἰλ. Ο. 599˙ ὣς [[ἔφαν]]˙ οὐδ’ ἄρα πώ [[σφιν]] ἐπεκραίαινε [[Κρονίων]], «[[οὕτως]] [[εἶπον]]˙ [[οὔπω]] δ’ ἄρα τὴν αἴτησιν αὐτοῖς ἐπετέλει ὁ τοῦ Κρόνου υἱὸς» (Θ. Γαζῆς), Γ. 302, πρβλ. Β. 419˙ ἠδ’ ἔτι καὶ νῦν μοι τόδ’ [[ἐπικρήηνον]] ἐέλδωρ, «καὶ νῦν δή μοι ἐπιτέλεσον τὸ ἐπιθύμημα» (Σχόλ.) Ἰλ. Α. 455, κτλ.˙ μῦθον ἐπεκρήηνε καρήατι, διὰ κατανεύσεως τῆς κεφαλῆς, Καλλ. εἰς Ἄρτ. 40˙ οὕτω, ἐπ. [[τέλος]] Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 624˙ ἀληθῆ ὁ αὐτ. ἐν Ἑπτ. ἐπὶ Θήβ. 687˙ γάμου πικρὰς τελευτὰς ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 745˙ πρβλ. Σοφ. Φιλ. 1468. - Παθ., χρυσῷ δ’ ἐπὶ χείλεα κεκράαντο, «[[ἤγουν]] ἐπὶ χρυσῷ τὰ χείλη ἀπήρτιστο καὶ τετελείωτο» (Εὐστ.), Ὀδ. Δ. 132, πρβλ. 616, Ο. 116˙ ἐπεκραίνεται [[μόρσιμος]] αἰὼν Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 46, πρβλ. Εὐμ. 969. ΙΙ. [[διευθύνω]], κυβερνῶ, θεοὺς Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 531, [[ἔνθα]] ὁ Ἕρμαννος ἀναγινώσκει οἴμους ἀντὶ θεούς.
}}
}}