βαρύκοτος

English (LSJ)

ον,

   A heavy in wrath, A.Eu.780 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 434] schwer, heftig grollend, Aesch. Eum. 750.

Greek (Liddell-Scott)

βᾰρύκοτος: -ον, ὁ βαρεῖαν, ἰσχυρὰν ὀργὴν ἔχων, Αἰσχύλ. Εὐμ. 780.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
chargé de ressentiment.
Étymologie: βαρύς, κότος.

Spanish (DGE)

(βᾰρύκοτος) -ον

• Prosodia: [-ῠ-]
cargado de ira ἐγὼ δ' ἄτιμος ἁ τάλαινα β. mas yo, deshonrada, la mísera, llena de ira A.Eu.780, 810.

Greek Monolingual

βαρύκοτος, -ον (Α)
εκείνος που κατέχεται από μεγάλη οργή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βαρύς + κότος «οργή, έχθρα, μίσος»].

Greek Monotonic

βᾰρύκοτος: -ον, αυτός που διακατέχεται από ασυγκράτητη οργή, σε Αισχύλ.