Ἰνδολέτης

English (LSJ)

ου, ὁ,

   A Indian-killer, of Dionysus, AP9.524.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
vainqueur de l’Inde.
Étymologie: Ἰνδός, ὄλλυμι.

Greek Monolingual

Ἰνδολέτης, ὁ (Α)
(ως επίθ. του Διονύσου) αυτός που εξολόθρευσε τους Ινδούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < Ἰνδός + -ὀλέτης (< ὀλέτης < ὄλλυμι «καταστρέφω, χάνω»), πρβλ. ανδρ-ολέτης, θηρ-ολέτης].

Greek Monotonic

Ἰνδολέτης: -ου, ὁ (ὀλέσαι), αυτός που σκοτώνει, που καταστρέφει τους Ινδούς, επίθ. του Βάκχου, σε Ανθ.