κωπηλατικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A of rowers, ἐπίφθεγμα Hsch. s.v. ἄρρυ; πόνοι Sch.Opp.H.4.76.

German (Pape)

[Seite 1546] ή, όν, der Ruderer, das Rudern betreffend, Hesych.

Greek (Liddell-Scott)

κωπηλᾰτικός: -ή, -όν, ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς κωπηλάτην, Ἡσύχ. ἐν λέξ. ἄρρυ.

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α κωπηλατικός, -ή, -όν) κωπηλάτης
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον κωπηλάτη ή στην κωπηλασία («κωπηλατικοί αγώνες»).