παραδόχιμος

English (LSJ)

ον,    A hereditary, ἱερεῖς PTeb.298.10 (ii A. D.), etc.

Greek Monolingual

-ον, Α
κληρονομικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παραδοχή + κατάλ. -ιμος (πρβλ. εμβόλ-ιμος)].