δυσαρέστως
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
French (Bailly abrégé)
adv.
désagréablement.
Étymologie: δυσάρεστος.
Spanish
Russian (Dvoretsky)
δυσαρέστως: с неудовольствием: δυσαρέστως ἔχειν πρός τι Plut. быть раздраженным чем-л.