Ἡ πατρίς, ὡς ἔοικε, φίλτατον βροτοῖς → Homini, ut videtur, patria res dulcissima est → Die Heimat ist der Menschen Liebstes, wie es scheint
αἴνυμαι, διακονοῦμαι, ἀφύσσω, διερέσσω, ἀφύω, ἐγχέομαι