τινθαλέος

English (LSJ)

α, ον, = sq., ποτόν, λοετρά, Nic.Al.445, 463, cf. Epic.in Arch.Pap.7.7, Nonn.D.2.501. (Cf. διατινθαλέος.)

German (Pape)

[Seite 1117] kochend heiß, sengend; Nic. Al. 445. 463; Nonn. D. 2, 499.

Greek (Liddell-Scott)

τινθᾰλέος: -α, -ον, = θερμός, διάθερμος, τινθαλέῳ ποτῷ «θερμῷ, διαπύρῳ» (Σχόλ.), Νικ. Ἀλεξιφ. 445· τινθαλέοις ὕδασιν, θερμοῖς, αὐτόθ. 463, Νόνν. Διον. 2, 499, κλπ.