βουκαῖος

English (LSJ)

ὁ, (βοῦκος)

   A cowherd, Nic.Th.5.    II one who ploughs with oxen, Theoc.10.1,57 (prob. a pr. n.), Nic.Fr.90.

German (Pape)

[Seite 456] ὁ, Ochsentreiber, -hirt, Theocr. 10, 1; Nic. Ih. 5, s. βοῦκος.

Greek (Liddell-Scott)

βουκαῖος: ὁ, (βοῦκος), Λατ. bubulcus, βουκόλος, «ἀγελαδάρης», Νίκ. Θ. 5. ΙΙ. ὁ ἀροτριῶν διὰ βοῶν, Θεόκρ. 10. 1, 57, Νίκ. Ἀποσπ. 35.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
1 bouvier;
2 qui laboure avec des bœufs.
Étymologie: βοῦκος.