εὐπαράκλητος

English (LSJ)

ον,

   A easily influenced, πρός τι Pl.Ep.328a, cf. Aristaenet. 2.1.

Greek (Liddell-Scott)

εὐπαράκλητος: -ον, εὐκόλως διὰ παρακλήσεων ἐξιλεούμενος, Πλάτ. Ἐπιστ. 328Α. ΙΙ. εὐκόλως καταπείθων, καταπειστικός, τρόπος Ἀρισταίν. 2. 1.