βοαγός

English (LSJ)

ὁ,

   A v. βουαγός:—hence βο-ᾱγίδης, ου, ὁ, of Heracles, Lyc. 652.

Greek (Liddell-Scott)

βοᾱγός: ὁ, ἴδε ἐν λ. βουαγός: ― βοαγίδης, ὁ περὶ τοῦ Ἡρακλέους, Λυκ. 652.

Greek Monolingual

βοαγός, ο (Α)
βλ. βουαγός.