δυσκοίλιος

English (LSJ)

ον,

   A bad for the bowels, Dsc.1.105, Plu.2.137a.    2 costive, Paul.Aeg.1.44.

German (Pape)

[Seite 682] einen harten Leib machend, unverdaulich, doch von δύσπεπτος verschieden, Ggstz εὐκοίλιος, Plut. de san. tuend. 408 ff.

Greek (Liddell-Scott)

δυσκοίλιος: -ον, κακὸς διὰ τὴν κοιλίαν, δυσκοιλιότητα προξενῶν, Πλούτ. 2. 137Α.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
dont le ventre est resserré, qui souffre de constipation.
Étymologie: δυσ-, κοιλία.