πολύρριζος

English (LSJ)

ον,

   A with many roots, Id.HP9.10.2, Epigr. ap. Poll.5.48 (Anyt.); full of roots, γῆ Gp.3.10.8.    2 bearing many ῥίζαι, i.e. fertile in herbs. Str.5.3.6,15.1.22.    3 metaph., firmly rooted, πολιτεία Plu.2.787f.    4 fibrous, of tissue in malignant disease, Hp. Mul.2.156.    II πολύρριζον, τό, = ἑλλέβορος μέλας, Dsc.4.162.    2 = πτερίς, ib.184.    3 = ἐπιμήδιον, Ps.-Dsc.4.19.

Greek (Liddell-Scott)

πολύρριζος: -ον, ὁ ἔχων πολλὰς ῥίζας, Θεόφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 10, 2, Ἀνθ. Π. παράρτ. 6. ΙΙ. πολύρριζον, τό, συνώνυμ. τῷ ἐπιμήδιον, Διοσκ. 4. 19.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
aux nombreuses racines.
Étymologie: πολύς, ῥίζα.