πραγματικῶς

French (Bailly abrégé)

adv.
1 en homme qui sait les affaires, habilement;
2 en fait, actuellement.
Étymologie: πραγματικός.

Russian (Dvoretsky)

πραγμᾰτικῶς: 1) искусно, умело (λογίζεσθαι Polyb.);
2) сильно, решительно (ἀντηχεῖν Plut.).