Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
opt. ao.2 Moy. de αἱρέω.
ἑλοίμην: ευκτ. Μέσ. αορ. βʹ του αἱρέω.
