ἐρωτικῶς
From LSJ
στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood
French (Bailly abrégé)
adv.
comme un homme amoureux : ἐρωτικῶς ἔχειν τινός être amoureux de qqn, être passionné pour qch;
Sp. ἐρωτικώτατα.
Étymologie: ἐρωτικός.
Russian (Dvoretsky)
ἐρωτικῶς: любовно, влюбленно: ἐ. ἔχειν τινός Plat. и πρός τινα Plut. и ἐ. ἀσπάζεσθαί τινα Plut. быть влюбленным в кого-л.; ἐ. διατίθεσθαι Plat. и διακεῖσθαι Plat., Arst. быть охваченным любовью; ποιῆσαί τινα ἐ. ἔχειν τοῦ ποιεῖν τι Xen. внушить кому-л. желание совершить что-л.
