Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn
opt. ao.2 de τίθημι.
θείην: αόρ. βʹ ευκτ. του τίθημι· θεῖεν, γʹ πληθ.
