ito

Latin > English (Lewis & Short)

ĭto: āvi, 1,
I v. freq. n. [eo], to go: ad legionem cum itant. Plaut. Most. 1, 2, 48: ad cenas itare, Cic. Fam. 9, 24, 2: pedibus itavisse in curiam, Gell. 3, 18, 4; Plin. 9, 8, 8, § 24; Edict. ap. Suet. Rhet. 1.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ĭtō, āre (eo), intr., aller fréquemment : Cic. Fam. 9, 24, 2 ; Plin. 9, 24.