Mantinea
πολλὰ δ' ἄναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τ' ἦλθον → and ever upward, downward, sideward, and aslant they went
English > Greek (Woodhouse)
Μαντίνεια, ἡ.
A Mantinean: Μαντινεύς, -έως, ὁ.
Mantinean, adj.: Μαντινικός.
Latin > English (Lewis & Short)
Mantinēa: ae, f., = Μαντίνεια,
I a city of Arcadia, celebrated for the victory of Epaminondas over the Spartans, Plin. 4, 6, 10, § 20; Nep. Ep. 9, 1; Cic. Fam. 5, 12, 5; id. Fin. 2, 30, 97.
Latin > French (Gaffiot 2016)
Mantĭnēa,¹⁶ æ, f. (Μαντίνεια), Mantinée [ville d’Arcadie, célèbre par la victoire et la mort d’Épaminondas] : Nep. Epam. 9, 1 ; Cic. Fin. 2, 97 ; Fam. 5, 12, 5 || nom d’une localité dans l’Argolide : Plin. 4, 20.
Latin > German (Georges)
Mantinēa, ae, f. (Μαντίνεια), Stadt in Arkadien, berühmt durch die denkwürdige Schlacht, in der Epaminondas über die Spartaner siegte und fiel (i. J. 362 v. Chr.), Nep. Ep. 9, 1. Cic. de fin. 2, 97. Amm. 25, 3, 8. – Nbf. Mantinia, Frontin. 3, 11, 5. Amm. 25, 3, 8 G.; u. dav. Mantiniēnsēs, Frontin. 3, 11, 5.
