περιτράχηλος

English (LSJ)

ον, = foreg. 1,

   A ἅλυσις PSI10.1116.6 (ii A. D.) ; ἀλγηδών Hsch. s.v. βραγχία.

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
περιτραχήλιος («περιτράχηλος ἅλυσις»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + τράχηλος.