παγετός

English (LSJ)

or πάγετος (Hdn.Gr.1.219), ὁ,

   A = πάγος 11, frost, Pi.Pae. 9.17, Hp.Aër.7 (pl.), etc.; ὅταν πάχνη ᾖ ἢ παγετός X.Cyn.5.1.

German (Pape)

[Seite 435] ὁ, oder nach Arcad. p. 81, 14 auch πάγετος, = πάγος, nach Phryn. Eiskälte, Frost, Reif; neben πάχνη Xen. Cyn. 5, 1; D. Sic. 3, 34 u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
gelée, glace.
Étymologie: R. Παγ fixer, figer ; v. πήγνυμι.

English (Slater)

πᾰγετός
   1 freezing ἢ παγετὸν χθονός; (sc. φέρεις) (Pae. 9.17)