τορῶς

Ἔλπιζε δ' αὐτὸν πάλιν εἶναι σοῦ φίλον → Igitur rediturum spera ad amicitiam tuam → So hege Hoffnung, dass dein Freund er wieder ist

Menander, Monostichoi, 406

French (Bailly abrégé)

adv.
1 d’une voix claire, perçante;
2 clairement, nettement (savoir, dire, etc.);
3 vivement;
Sp. τορώτατα.
Étymologie: τορός.

τορῶς: 1) ясно, внятно, отчетливо (λέγειν Aesch.; ἀκούειν Eur.): οὐκ ἴσμεν τ. Eur. точно не знаем;
2) сильно, крепко (τ. καὶ ὀξέως Plat.).