Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

Moses

From LSJ
Revision as of 09:29, 15 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (3_8)

L'amor che move il sole e l'altre stelleLove that moves the sun and the other stars

Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145

Latin > English (Lewis & Short)

Mōses: or Mo[dibreve]ȳses, is or i, m. (in Vulg. nom. semper Mo[dibreve]ȳses;
I gen. Mo[dibreve]ȳsi, Lev. 8, 36; 16, 34; Num. 3, 1; 33, 1, etc.: Mosi, Sedul. 5, 274), = Μωσῆς, Μωυσῆς, Moses: Moses, Juv. 14, 102: Moyses, Tac. H. 5, 4: Moysen unum exsulum monuisse, ut, etc., id. ib. 5, 3: a Mose, Plin. 30, 1, 2, § 11: successor fuit Mosi, Lact. 4, 14: clarum videre Mŏysen, Sedul. 3, 285; Prud. Ham. 340.— Hence,
   A Mōsēĭus, a, um, adj., of or belonging to Moses (post-class.): Moseia virga, Paul. Nol. Carm. 23, 354.—
   B Mō-sēus, a, um, adj., of or belonging to Moses: manus, Juvenc. 2, 219 dub.—
   C Mōsĭtĭ-cus, a, um, adj., Mosaic, Ven. Fort. Vit. St. Mart. 2, 28.

Latin > French (Gaffiot 2016)

Mōsēs, Plin. 30, 11 et Mōȳsēs, is, m., Tac. ; Juv. 14, 102, Moïse [prophète, législateur et chef des Juifs] ; acc. Moysen Tac. H. 5, 3.

Latin > German (Georges)

Mōsēs u. Mōȳsēs, is od. ī, Akk. ēn u. ea, m. (Μωσης, Μωυσης) u. Mōseus od. Mōȳseus, eī, m. (Μωσεύς Philo), Moses, der Gesetzgeber der Israeliten, Form Moses, Plin. 30, 11 u. Eccl.: griech. Akk. Mosea, Iuvenc. 4, 15; Form Moyses, Tac. hist. 5, 3 sq. Iuven. 14, 102. Vulg. exod. 2, 10 u.a. Chalcid. Tim. 154: mit kurzem ŏ (Mŏȳses) bei Sedul. 3, 285. Prud. ham. 339: Form Moyseus, Schol. Iuven. 6, 542, Genet. Moyseos, Augustin. c. Faust. 16, 19: Form Moseus, Tert. de anim. 35 u. 37 u. 57. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 434 u. 435. – Dav.: A) Mōsēius, a, um, mosaisch, Paul. Nol. carm. 23, 354. – B) Mōsēus, a, um, mosaisch, Iuvenc. 2, 220 (wo aber Reusch Moysi manibus). – C) Mōsiticus, a, um, mositisch, Ven. Fort. vit. s. Mart. 2, 28.