Oceanides

Wikipedia EL

Στην ελληνική μυθολογία με την συλλογική ονομασία Ωκεανίδες, αποκαλούμενες και ως Ωκεανίνες ή Ωκεανίτιδες ή Ωγενίδες, αναφέρονται θαλάσσια μυθικά πλάσματα και γενικά ενάλιες Νύμφες, με μορφή παρθένου κατά το άνω ήμισυ και ιχθύος κατά το κάτω, όμοιες με τις γοργόνες και άλλοτε με δύο ουραία πτερύγια.

Ο Όμηρος αναφέρει δύο Ωκεανίδες, την Ευρυνόμη, η οποία κατά τον Ησίοδο ήταν η μητέρα των Χαρίτων, και την Πέρση ή Περσηίδα (όπως την αναφέρει ο Ησίοδος), η οποία ήταν η σύζυγος του Τιτάνα Ήλιου και εξ αυτού μητέρα του Αιήτη και της Κίρκης Γνωστή επίσης Ωκεανίδα ήταν και η Λευκίππη.

Wikipedia EN

In Greek mythology, the Oceanids or Oceanides (/oʊˈsiːənɪdz, ˈoʊʃənɪdz/; Ancient Greek: Ὠκεανίδες, Ōkeanides, pl. of Ὠκεανίς, Ōkeanis) are the nymphs who were the three thousand (a number interpreted as meaning "innumerable") daughters of the Titans Oceanus and Tethys.

The Oceanids' father Oceanus was the great primordial world-encircling river, their mother Tethys was a sea goddess, and their brothers the Potamoi (also three thousand in number) were the personifications of the great rivers of the world. Like the rest of their family, the Oceanid nymphs were associated with water, as the personification of springs. Hesiod says they are "dispersed far and wide" and everywhere "serve the earth and the deep waters", while in Apollonius of Rhodes' Argonautica, the Argonauts, stranded in the desert of Libya, beg the "nymphs, sacred of the race of Oceanus" to show them "some spring of water from the rock or some sacred flow gushing from the earth".

Latin > French (Gaffiot 2016)

Ōcĕănĭdēs, æ, m., fils de l’Océan : Prisc. Vers. Æn. 11, 199.

Latin > German (Georges)

Ōceanidēs, ae, m. (Oceanus), der Ozeanide (Sohn des Oceanus), Prisc. part. XII vers. Aen. 11, 199.