κροκοδιλόβρωτος

English (LSJ)

ον, = sq., Aët.13.6 tit.

Greek Monolingual

κροκοδιλόβρωτος, -ον (Α)
κροκοδιλόδηκτος·.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κροκόδιλος + βρωτός (< βιβρώσκω «τρώγω»), πρβλ. θηρό-βρωτος, κεφαλό-βρωτος].