κορύθιον

Greek (Liddell-Scott)

κορύθιον: ῠ, τό, ὑποκορ. τοῦ κόρυς, Γλωσσ.

Greek Monolingual

κορύθιον, τὸ (Α)
μικρή περικεφαλαία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κόρυς, -υθ-ος + υποκορ. κατάλ. -ιον].