κατάγλωσσος

From LSJ
Revision as of 22:32, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (2b)

Λάλει τὰ μέτρια, μὴ λάλει δ', ἃ μή σε δεῖModestus sermo, et qualis deceat, sit tuus → Sprich maßvoll, spricht nicht aus, was unanständig ist

Menander, Monostichoi, 328

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 bavard;
2 plein de mots recherchés ou inusités.
Étymologie: κατά, γλῶσσα.

Russian (Dvoretsky)

κατάγλωσσος: атт. κατάγλωττος 2
1) болтливый Gell.;
2) пересыпанный малоупотребительными словами, написанный нарочито темным языком (ποιήματα Luc., Anth.).