θυΐω
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
Greek (Liddell-Scott)
θυΐω: ἢ θυίω, = θύω, διατελῶ ὑπὸ ἔμπνευσιν, ὑποτακτ. θυΐωσι Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 560· παρατ. ἔθυιεν Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 755.
French (Bailly abrégé)
s’élancer impétueusement ; être saisi d’un transport prophétique.
Étymologie: θύω².
Greek Monotonic
θυΐω: ή θυίω, = θύω, εμπνέομαι, σε Ομηρ. Ύμν.
Russian (Dvoretsky)
θυΐω: (только 3 л. pl. praes. conjct. θυΐωσιν) приходить в исступление: αἱ (sc. Θριαὶ) δ᾽ ὅτε θυΐωσιν, ἐθέλουσιν ἀληθείην ἀγορεύειν HH когда Трии, придя в исступление, захотят вещать истину, т. е. прорицать.
