ἐγκρίνω

English (LSJ)

[ῑ],

   A reckon in or among: reckon as, τίν' ἄνδρ' ἄριστον ἐγκρίναιεν ἄν; E.HF183.    2 of persons, select, admit, ἐ. ἢ συγκρ. 2 Ep.Cor.10.12:—Pass., εἰς τὴν αἵρεσιν Pl.Lg.755d; εἰς τὴν γερουσίαν D.20.107; <εἰς> τὸ στάδιον X.HG4.1.40; of ἔφηβοι, IG7.29 (iii/ii B. C.); of athletes, Artem.1.59; ἐγκρινόμενος, ὁ, subject of statue by Alcamenes, Plin.HN34.72.    3 admit, accept, opp. ἀποκρίνω, Pl.Lg.936a; ἐν τοῖς φιλοσόφοις Id.R.486d, cf. Lg.952a, al.; τρία γένη σημείων Phld.Sign.32; παλιγγενεσίαν Sch.Pi.O.2.104; regard as genuine, νομίσματα Phld.Rh.1.256 S.; admit, sanction, e.g. an author as classical, Suid. s.v. Δείναρχος.    4 approue, Plb.9.2.4 (Pass.), Plu.2.11f; ἀριθμὸς ἐγκρίνεται is adopted, Ael.Tact.8.3.