αὐτόλιθος
From LSJ
ὡς χαρίεν ἄνθρωπος, ὅταν ἄνθρωπος ᾖ → how graceful is man when he is really a man | what a fine thing a human is, when truly human
Greek (Liddell-Scott)
αὐτόλῐθος: πεποιημένος ἐξ ἐνὸς μόνου λίθου, αὐτολίθοισι ληκύθοις Σοφ. (Ἀποσπ. 133) παρὰ Πολυδ. Ι΄, 120, κατ’ εἰκασίαν τινὰ ἀμφίβολον τοῦ Hemsterth. ἀντὶ αὐτοχείλεσι. 2) ὄντως λίθος, Ἰω. Χρυσ. τ. 10, σ. 287 Ε.
Spanish (DGE)
-ον
1 que es una auténtica piedra fig. de pers. invencible τις Chrys.M.61.229.
2 subst. τὸ αὐ. la piedra en sí Ar.DN M.3.596C.
