ὁπῃοῦν

English (LSJ)

ὅπῃπερ, ὅπῃ ποτέ, v. ὅπη 111. ὅπης, ητος, ὁ, v. ἕρπης 11. ὀπητίδιον, ὀπήτιον, v. ὄπεας.

Greek Monolingual

ὁπῃοῦν (Α)
επίρρ. βλ. όπη.

German (Pape)

(verstärkt ὅπη, s. ὅπη) wie immer auch, ὅτι μαθόντα χαίρειν ποιεῖ καὶ ὁπῃοῦν, Plat. Prot. 353d, vgl. Symp. 194d; auch vom Orte, wohin auch immer, Legg. XII.950a.