σύμπορος

English (LSJ)

ον, accompanying, Procl.in Alc.p.165 C.

Greek (Liddell-Scott)

σύμπορος: -ον, ὁ συνοδεύων τινά, συνοδοιπόρος, «τὸ σιγῶντο ἕπεσθαι δαιμόνιόν ἐστι, καὶ γὰρ τὸν ἀγαθὸν δαίμονα σύμπορον ἡμῖν εἰώθασι λέγειν» Πρόκλ. εἰς Πλάτ. Ἀλκ. α΄ 165.

Greek Monolingual

-ον, Α
συνοδοιπόρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -πορος (< πόρος) πρβλ. αυτόπορος].