χαλδαϊκός
πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρῃ ἀπολοῦνται → all they that take the sword shall perish with the sword
Greek Monolingual
-ή, -ό / χαλδαΐκός, -ή, -όν, ΝΜΑ Χαλδαῖος
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους Χαλδαίους ή στη χώρα τους
2. φρ. «Χαλδαϊκή Εκκλησία»
εκκλ. τμήμα της Νεστοριανής Εκκλησίας, που είχε σημαντική παρουσία στη Μεσοποταμία και στην Περσία από τον 5ο αιώνα, αλλά διασκορπίστηκε αργότερα και, σήμερα, είναι μια ουνιτική Εκκλησία με έδρα τη Βαγδάτη
β) «χαλδαϊκή γλώσσα» — αρχαία γλώσσα της βορειοανατολικής Ανατολίας, επίσημη γλώσσα της Ουραρτού από τον 9ο έως τον 6ο αιώνα π.Χ., αλλ. ουραρτική ή βανική γλώσσα.
Translations
Chaldean
Arabic: كَلْدَانِيّ; Coptic: ⲭⲁⲗⲇⲁⲓⲟⲥ; Czech: chaldejský; Danish: kaldæisk; Esperanto: ĥaldea; Finnish: kaldealainen; Galician: caldeo; German: chaldäisch; Greek: χαλδαϊκός; Hebrew: כַּשְׂדִּי; Irish: Caildéach; Latin: chaldaicus; Polish: chaldejski; Russian: халдейский
