ἔκβολος

English (LSJ)

ον,

   A thrown out or away, exposed, ἔκβολον οἴκων βρέφος E.Ph.804 (lyr.) ; rejected, σφόνδυλοι Supp.Epigr.2.569.22 (Didyma) ; ἔ. βροτῶν βίου Luc.Trag.215.    2 frustrated, LXXJu. 11.11.    3 cast out, [ἔφοδος] ὡσανεὶ κόσκινον [ἀριθμοὺς] ὥσπερ ἐ. ἀποχωρίσει Iamb.in Nic.p.29P.; τὰ διὰ κοσκίνου ἔ. ib.p.30P.    II Subst. ἔκβολον, τό, outcast, ἔ. κόρης E.Ion555 ; νηδύος ἔ. Id.Ba.91 (lyr.).    2 ναὸς ἔκβολα seem to be rags cast out from the ship, Id.Hel.422 ; but,    3 in Id.IT1042 πόντου ἔκβολον an outbreak, a place where the sea has broken in upon the land.