ἐπίπτωσις
English (LSJ)
εως, ἡ,
A onslaught, αἰφνίδιον ποιεῖσθαι τὴν ἐ. J.AJ18.9.2. 2. fallingupon, φωνῆς ἐπὶ μίαν τάσιν Nicom.Harm.12. b. falling over the forehead, τριχῶν Antyll. ap. Orib.44.8.1. 3. falling to one, κλήρων Plu.2.74od (pl.). b. chance, ἐ. τυχική Phld.Rh.1.211S., cf. Theag. ap.Stob.3.1.117, Str.2.3.7.
German (Pape)
[Seite 974] ἡ, das Darauffallen, der Zufall, Theages Stob. fl. 1, 67; κατὰ ἐπίπτωσιν καὶ συντυχίαν Strab. II, 102; Plut. u. a. Sp.